Jeżeli nie zobaczę, nie dotknę, nie uwierzę!

Jakże dobrze to znamy. Tomasz apostoł (zwany Didymos-Bliźniak), który chciał umrzeć z Jezusem przed wskrzeszeniem Łazarza nie uwierzy, dopóki nie zobaczy i nie dotknie. Jest ‘bliźniakiem’ tej części nas samych, która nie wierzy w miłość przezwyciężającą śmierć. Jest otwarty jednak, aby ‘dać się przekonać’ przez fakty. Jest uczciwy intelektualnie.

Słowo ewangelii na dziś (J 20,19-31):

Z ewangelii wg św. Jana: Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!» Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego.

Komentarz do ewangelii na dzisiaj (16.04.2023):

Obraz: Jezus objawia się uczniom zamkniętym w Wieczerniku. W pierwszym spotkaniu nie ma wśród nich Judasza i Tomasza. Po ośmiu dniach jest także obecny Tomasz i jest to okazja, aby i on mógł ‘ujrzeć i uwierzyć’. Jestem tam razem z apostołami. Posłucham słów, które mówią uczniowie i sam Jezus. One są skierowane także do mnie.
Myśl: Razem z uczniami uczestniczymy w ‘drodze paschalnej’. Szukamy Jezusa w grobie, widzimy, że jest pusty, poznajemy obecność Pana po znakach (słowo, spożywany posiłek, przejście przez zamknięte drzwi), spotykamy potem Chrystusa osobiście, otrzymujemy dar Ducha Świętego i misję głoszenia dobrej nowiny. Nieobecność Tomasza jest pożyteczna dla nas, bo dzięki temu lepiej rozumiemy czym jest wiara. My już nie widzimy fizycznie Jezusa, ale możemy uwierzyć dzięki świadectwu tych, co byli przed nami i przekazali nam tę radosną wieść.
Emocja: Jeżeli nie zobaczę, nie dotknę, nie uwierzę. Tomasz (zwany Didymos-Bliźniak), który chciał umrzeć z Jezusem przed wskrzeszeniem Łazarza nie wierzy, dopóki nie zobaczy i nie dotknie. Jest ‘bliźniakiem’ tej części nas samych, która nie wierzy w miłość przezwyciężającą śmierć. Jest otwarty jednak, aby ‘dać się przekonać’ przez fakty. Jest uczciwy intelektualnie.
Wezwanie: Poproszę o łaskę spotkania ‘mojego Pana i mojego Boga’. Podziękuję za wszystkich tych, którzy mi przekazywali wiarę w żyjącego Pana.
Własnymi słowami wyznam, jak Tomasz, wiarę w obecność Boga.