Sztuka dostrzegania niewidzialnego. Znaki, które prowadzą do prawdy

Każdego dnia jesteśmy otoczeni sygnałami, które pomagają nam podejmować decyzje. Patrzymy na niebo, przewidując pogodę, i wyciągamy wnioski z drobnych obserwacji życia codziennego. Ale czy potrafimy rozpoznać głębsze, duchowe znaki, które kształtują nasze życie? Wyzwanie polega na tym, aby nie tylko dostrzegać to, co widoczne, ale także to, co ukryte w naszym sercu.

Słowo na dziś (Piątek, 25 października 2024 r.)

Z ewangelii wg św. Łukasza: Mówił także do tłumów: «Gdy ujrzycie chmurę podnoszącą się na zachodzie, zaraz mówicie: "Deszcze idzie". I tak bywa. A gdy wiatr wieje z południa, powiadacie: "Będzie upał". I bywa. Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne?
Gdy idziesz do urzędu ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie pociągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia. Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, póki nie oddasz ostatniego pieniążka».

Komentarz do Ewangelii (Łk 12,54-59)

Obraz: Tłumy gromadzą się wokół Jezusa. Oczyma wyobraźni zobaczę te obrazy, które przedstawia Pan: chmurę na zachodzie, która zwiastuje deszcz, wiatr od południa, zapowiadający upał. Posłucham napomnienia Jezusa o ślepocie na rozpoznanie obecnego czasu. Zwrócę uwagę na swoje skojarzenia.

Myśl: Zarzut Jezusa wobec sobie współczesnych jest aktualny w stosunku do ludzi każdego czasu. Umiemy rozpoznawać rzeczy materialne, ale jesteśmy ślepi na to, co duchowe. Badamy i rozumiemy coraz więcej z tego, co jest związane z ziemią, ale umyka nam to, co jest z Ducha. Jesteśmy zręczni w korzystaniu z tego, co niesie śmierć, a nieporadni w tym, co daje życie. Nie rozpoznajemy obecnego czasu - kairos, który jest szczególnym momentem nawrócenia. Gdzie odnajdziemy tę przestrzeń rozeznania? Eucharystia - celebrowanie Śmierci i Zmartwychwstania Pana - jest przestrzenią, która pomaga nam znaleźć właściwe kryterium wyboru i wprowadzać go w życie.

Emocja: "Obłudnicy". Słowo to rozpoczyna i kończy rozdział ewangelii, który rozważamy. Uświadamia nam, że jest w nas raczej kwas faryzeuszów, a nie zaczyn Królestwa. Wszystko jest w zasięgu naszych umysłów i serc, ale jest też niszcząca wiele powierzchowność i głupota.

Wezwanie: Poproszę o łaskę rozeznawania w świetle Eucharystii znaczenia obecnego czasu. Podziękuję za Komunię św., pokarm i napój, Ciało i Krew Pana, na drogę życia.
Zaplanuję sobie czas na adorację Najświętszego Sakramentu.