Miłujesz światło czy ciemność? Od tego zależą twoje dobre i złe uczynki

Zbawienie albo zatracenie nie jest skutkiem "predestynacji", przeznaczenia do zbawienia albo potępienia. Bóg stwarza dla życia, a nie dla śmierci.

Słowo na dziś (J 3,16-21)

Z Ewangelii wg św. Jana: Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu».

Komentarz do Ewangelii (19.04.2023)

Obraz: Przysłuchujemy się nadal rozmowie Jezusa z Nikodemem. Jest noc, ale to nie jest ukrywanie się, lecz czytelny znak poszukiwania światła i zrozumienia, przejścia od "złych uczynków" do tych "dokonywanych w Bogu". Niech ta symbolika światła i ciemności, dobra i nieprawości do mnie przemówi. Przyjrzę się swoim skojarzeniom.

Myśl: "Bóg od zawsze kocha świat". Gdyby było inaczej, nie stworzyłby go. Tak samo z każdym stworzeniem. Bóg miłuje w sposób bezinteresowny i nieograniczony. Syn Boży daje temu świadectwo przez śmierć na krzyżu. Zbawienie albo zatracenie nie jest skutkiem "predestynacji", przeznaczenia do zbawienia albo potępienia. Bóg stwarza dla życia, a nie dla śmierci. Rozmowa Jezusa z Nikodemem ukazuje proces oświecania przez Słowo, dojścia od wypełniania uczynków Prawa do wiary. Nikodem przyjmie ją, gdy zobaczy Syna Człowieczego "wywyższonego na krzyżu".

Emocja: Umiłowanie światła lub ciemności. Stopień tego umiłowania wyznaczają dobre i złe uczynki. One są kryterium rozeznawania, poznawania "po owocach". Miejscem, gdzie dokonuje się osąd jest moje sumienie.

Wezwanie: Proszę o łaskę przyjęcia prawdy, że "Bóg umiłował świat". Podziękuję za przekaz wiary wielu Jego świadków. Uczynię jakiś gest uszanowania i uwielbienia Boga.