Monika i Marcin Gajdowie: tajemnica Dobrej Nowiny to umieranie, które nie prowadzi do śmierci

Zawsze coś umiera lub ktoś. Spontaniczność jest wtedy, gdy nie patrzysz na konsekwencje swojego działania. Znasz je, lecz zapominasz o nich. Gdy znasz konsekwencje, i one są twoim celem, robisz wszystko by to osiągnąć, ale ludzie, którzy weryfikują to zachowanie, widzą tylko zachowanie i zaczynają je tłumaczyć, roztrząsać, pobłażać, czy przymykać oczy. I albo zmieniasz cel, albo dodajesz cel. Najpierwszy sprawdzającego, potem cel. Np: kara za niestosowanie się przepisów kościoła katolickiego jest ekskumenika, czyli stwierdzenie, że ktoś odwrócił się od Boga i wydalenie poganina. Ale żeby ktoś to stwierdził i podjął określone działanie, które jest nam nota bene potrzebne, to kombinujemy, nie przestrzegając przepisów, omijajac punkty, interpretując. Potem potrzeba jest już tak duża, że zaczynają ja odczuwać najbliżsi - dzieci odchodzą z kościoła, starsi idą do piachu. A wystarczyłoby "pójść za potrzeba". Ale i tu jest problem - nie ma za bardzo przepisów, mówiących o powrotach.