Katechizm Kościoła Katolickiego
Czwarte przykazanie Boże reguluje również stosunki między sprawującymi władzę, a tymi, dla których dobra jest ona sprawowana. Sprawowanie władzy jest służbą i władza nie może żądać lub ustanawiać tego, co jest sprzeczne z godnością osób i z prawem naturalnym. Ma ułatwiać korzystanie z wolności i odpowiedzialności dla budowania zgody i pokoju.
Katechizm Kościoła Katolickiego
Rodzina jest podstawową komórką życia społecznego. Autorytet, stałość i życie w związkach rodzinnych stanowią podstawy wolności, bezpieczeństwa i braterstwa w społeczności. W niej można nauczyć się poznawać i przyjmować wartości moralne, a także dobrze używać wolności. Jako podstawowa komórka życia społecznego ma ona prawo oczekiwać prawnej ochrony ze strony państwa i właściwych instytucji społecznych.
Katechizm Kościoła Katolickiego
Kolejne przykazania Dekalogu bronią człowieka. Jezus nie podważając i ważności wskazał na jedność trzech pierwszych przykazań z pozostałymi. Zapytany o to, które jest największe przykazanie odpowiedział: Jezus odpowiada: "Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jeden. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych" (Mk 12, 29-31).
Katechizm Kościoła Katolickiego
Oddawanie czci Bogu w niedziele i w święta oraz jednoczeni e się z Nim jest niezbędną powinnością religijną ludzi. Religijne świętowanie niedzieli oraz innych świąt, do których zobowiązani są chrześcijanie, winno być zaznaczone uczestnictwem w Eucharystii.
Katechizm Kościoła Katolickiego
Świętowanie jest wpisane w naturę człowieka. Ma ono także swoje religijne uzasadnienie. Odwołujemy się do niego przy interpretacji treści trzeciego przykazania Bożego. Jezus nie naruszał świętowania szabatu, ale w swoim działaniu i nauczani starał się przywrócić mu właściwy sens.
Katechizm Kościoła Katolickiego
Niezależnie od tego, w jaki sposób człowiek będzie zwracał się do Boga, ma to czynić z szacunkiem. Właśnie szacunek dla tego imienia domaga się, by imienia Boga, Jezusa Chrystusa, ale też Najświętszej Maryi Panny i świętych nie wymawiać w sposób nieodpowiedni (nie wzywać imienia Pańskiego nadaremnie).
Katechizm Kościoła Katolickiego
W wielu kulturach przywiązuje się duże znaczenie do znajomości imienia, bo ono pozwala lepiej poznać noszącą to imię osobę.
Katechizm Kościoła Katolickiego
IV. "Nie będziesz czynił żadnej rzeźby..."
Katechizm Kościoła Katolickiego
III. "Nie będziesz miał cudzych bogów przede Mną!"
Katechizm Kościoła Katolickiego
Rozum, jakim Bóg obdarował człowieka, ma pomagać w poznawaniu Boga, Jego działania i Jego nastawienia do ludzi. Pierwsze przykazanie Boże jest też dla człowieka impulsem do wysiłku poszukiwania Boga oraz nadawania relacjom z Nim należnego kształtu.
Katechizm Kościoła Katolickiego
Dekalog łącząc życie z Bogiem z życiem społecznym wskazuje na podstawowe powinności względem Boga i względem bliźniego. Powinnością tą jest objawione przez Boga prawo określające relacje ludzi z Bogiem i między sobą. Ich fundamentem ma być przykazanie: "będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem" (Mt 22, 37-39).
Katechizm Kościoła Katolickiego
Człowiek obdarzony w Bożym dziele stworzenia rozumem i wolnością poszukuje wolności. Nie należy jednak do rzadkości, że otrzymaną wolność redukuje do upominania się o przysługujące mu prawa, do wymuszania - przemocy, deptania praw i godności innych ludzi.
Katechizm Kościoła Katolickiego
Poszukując odpowiedzi na pytanie o to, dlaczego na drodze do Boga - zbawienia Jezus Chrystus postawił Kościół należy brać pod uwagę to, że jest on wspólnotą wszystkich ochrzczonych. W tej wspólnocie wzrastają i wypełniają swoje powołanie. To od Kościoła przyjmują słowo Boże, które zawiera prawdy religijne i wskazania moralne; od Kościoła otrzymują wierni sakramenty, które ich uświęcają i podtrzymują w drodze do osiągnięcia pełni zbawienia; od Kościoła uczą się, jak być świętymi. Od Kościoła otrzymują zarówno wzory świętości w osobach Najświętszej Maryi Panny i świętych, jak i wypraszaną przez nich pomoc w postaci łaskim Bożej.
Katechizm Kościoła Katolickiego
Życie każdej osoby, jak też całej ludzkości jest dotknięte grzechem, który stanowi istotną przeszkodę w drodze do Boga. Spotykamy ludzki, którzy w poczuciu własnej autonomii zdają się wierzyć, że z pomocą własnych sił i własnej inteligencji zdołają wyzwolić się od zła i osiągnąć szczęście. Chrześcijanie opierając się na Bożym objawieniu wierzą, że jest inaczej; wierzą, że spełnienie ludzkich dążeń i pragnień możliwe jest tylko dzięki mocy Boga przekazanej ludzkości przez Jezusa Chrystusa.
Katechizm Kościoła Katolickiego
Otrzymana od Boga godność uzdalnia człowieka do tego, by osiągnął swój cel - życie z Bogiem na całą wieczność. Mówi się, że człowiek został zaproszony do udziału w świętości, doskonałości samego Boga. Zaproszenie to jest przede wszystkim darem Boga, ale jednocześnie domaga się trudu człowieka związanego z jego przyjmowaniem. Co to znaczy dla codziennego życia człowieka?
Katechizm Kościoła Katolickiego
Z dobrem wspólnym, a także ze sprawowaniem władzy łączy się sprawiedliwość społeczna. Sprawiedliwość społeczna domaga się solidarności ludzkiej i chrześcijańskiego braterstwa.
Katechizm Kościoła Katolickiego
Uczestnictwo w życiu społecznym wyraża dobrowolne angażowanie się w sprawy innych ludzi poprzez respektowanie takich zasad jak: władza, dobro wspólne, sprawiedliwość i solidarność z innymi. Jej prawowite sprawowanie wymaga wysiłków o dobro społeczne przy pomocy środków moralnie godziwych.
Katechizm Kościoła Katolickiego
Przy różnych okolicznościach mówi się o życiu wspólnoty ludzkiej między innymi dlatego, że spełnia ona wielorakie funkcje społeczne, ale i religijne. Wiąże się to zazwyczaj z przekonaniem, że tam, gdzie jeden przyjmuje odpowiedzialność za drugiego, gdzie każdy swoimi zdolnościami przyczynia się do osiągnięcia wspólnego celu, tam powstają żywe wspólnoty.
Katechizm Kościoła Katolickiego
Człowiek jako wolna istota ma możliwość udzielania Panu Bogu zarówno pozytywnej jak i negatywnej odpowiedzi na Jego wezwanie do udziału w Bożym życiu i Bożym szczęściu. Odrzucenie Bożego zaproszenia nazywane jest w języku religijnym grzechem.
Katechizm Kościoła Katolickiego
Dobro zakorzenione i ugruntowane w osobie ludzkiej określa się mianem cnót i darów Ducha Świętego. Cnota jako stała dyspozycja rozumu i woli reguluje postępowanie człowieka, porządkuje jego uczucia oraz kieruje jego postępowaniem w celu upodobnienia się osoby ludzkiej do Boga.
{{ article.description }}