Dlaczego suknie ślubne są białe? Czy taką zasadę wprowadził Kościół? Przeczytaj o tym, dlaczego w czasie przyjmowania sakramentu małżeństwa panie ubierają się na biało.
W dawnych czasach nie zawsze tak było. Na obrazach przedstawiających sceny ślubu widać wyraźnie, że panny młode nosiły suknie w różnych kolorach. Ponieważ mamy jednak dostęp do przedstawień ślubów arystokracji, należy wziąć pod uwagę, że panie ubierały się tak, by reprezentować swoje rodziny lub państwa oraz pokazywać status społeczny rodziny.
Panny młode z niższych warstw społeczeństwa najprawdopodobniej nosiły swoje najlepsze stroje, które prawie na pewno nie były białe.
Tak wyglądała żona malarza Petera Paula Rubensa, Helena, w swojej sukni ślubnej ok. 1630 roku:
Dlaczego suknie ślubne są białe?
Dawniej tylko kobiety z najbogatszych warstw arystokracji mogły sobie pozwolić na noszenie białych ubrań rodzin - ten kolor nie jest łatwy do czyszczenia i bardzo często takie ubrania były po prostu "jednorazowe".
Pierwszą panną młodą, która ubrała śnieżnobiałą suknię była księżniczka Filipa Lancaster, która poślubiła pochodzącego ze Słupska skandynawskiego króla - Eryka Pomorskiego w 1406 roku (miała wówczas 12 lat). Również Maria Stuart miała mieć na sobie białą suknię podczas ślubu z Franciszkiem II Walezjuszem (bratem Henryka, króla Polski), choć według ówczesnej francuskiej tradycji kolor biały był... kolorem żałoby francuskich monarchiń.
Portret Marii Stuart w żałobie po śmierci męża:
Dowolny kolor sukni ślubnych zmienił się, gdy rozdano tysiące fotografii ze ślubu królowej brytyjskiej - Wiktorii - z księciem Albertem. Wiktoria ubrała się na dzień zawarcia małżeństwa w piękną, białą suknię:
Biel zaczęto z czasem łączyć ze szczęściem, stała się też symbolem czystości i niewinności, a co za tym idzie - dziewictwa.
Dopiero jednak w latach 20. XX wieku białe suknie zostały rozpowszechnione na całym świecie, choć z pewnością ich styl był różny. Dopiero około 50-60 lat temu do mody wróciły długie treny i suknie aż do ziemi. Wcześniej noszono nieco krótsze i bardziej praktyczne sukienki, które spopularyzowała Coco Chanel - prosty fason, bez ramiączek lub rękawów i dodatkowych "upiększeń": koronek czy tiuli. Do dziś ponad trzy czwarte sukni ślubnych nie ma rękawów lub ramiączek - są one o wiele łatwiejsze w zaprojektowaniu oraz dostosowaniu do ciała.
14 października 1957 roku - Królowa Elżbieta II i Książe Filip podczas otwarcia parlamentu w Kanadzie:
Biel sukni ślubnej
Jednak wpływ na popularność miała nie tylko symbolika - biel wraz z umasowieniem produkcji stała się tańsza, łatwiejsza do czyszczenia i dlatego łatwiej dostępna dla wszystkich. Zresztą, dobrze wiadomo, że "biel" oznacza też kolory bliższe np. kości słoniowej, kawie czy écru.
Dlatego warto pamiętać, że nie ma żadnych przepisów przewidujących kolor sukni ślubnej panny młodej. Dowodem na to jest choćby pochodząca z początku XX wieku pocztówka z "Wesela" Wyspiańskiego oraz strój panny młodej:
(fot. domena publiczna)
Tradycje ślubne zmieniają się bardzo szybko. Dla przykładu tradycyjnym chińskim i japońskim kolorem sukien panien młodych jest czerwień symbolizująca pomyślność:
Ślub księcia Akihito z Michiko Shodą (1959 rok, fot. Public Domain)
Która obecnie - pod wpływem filmów z USA i zachodniej popkultury - przekształca się na naszych oczach... w biel.
(fot. Daniel Case [GFDL or CC BY-SA 3.0], from Wikimedia Commons)
Choć trudno uwierzyć, by biel sukni ślubnych była szybko wyparta przez inne kolory, to warto pamiętać, że tradycja ta jest tak naprawdę bardzo krótka.
Ślub księżniczki szwedzkiej Madeleine z Christopherem O'Neillem, czerwiec 2013
(fot. Daniel Case [GFDL or CC BY-SA 3.0], from Wikimedia Commons)
Ślub Meghan Markle z księciem Harrym
(fot. Blueskynet / Shutterstock.com)
Jeśli interesuje cię temat ubioru, koniecznie przeczytaj wywiad: "Jak się dobrze ubierać?" z mistrzem krawiectwa, Jerzym Turbasą.
Karol Wilczyński - dziennikarz DEON.pl. Współtworzy islamistablog.pl
Skomentuj artykuł