"Czy potrzebuję być w stanie łaski uświęcającej (dostać rozgrzeszenie), aby przyjąć sakrament małżeństwa?"
Do ważności przyjęcia sakramentu małżeństwa nie jest konieczny stan łaski uświęcającej. Jednakże pomimo tego, że sakrament zostanie udzielony ważnie (nie wolno go wręcz w takiej sytuacji powtarzać!), pozostaje kwestia owocności tego sakramentu.
Jeżeli bowiem osoba przyjmująca sakrament małżeństwa trwa w złu moralnym i nie chce się od niego odwrócić, wówczas sam ten sakrament pozostaje "martwym", ponieważ sam przyjmujący nie współpracuje z łaską Bożą.
Jednak sakrament małżeństwa przyjęty bez stanu łaski uświęcającej można "ożywić". W tym celu należy usunąć przeszkodę (po łacinie: obex), którą jest grzech ciężki. Aby ją usunąć, należy odwrócić się od tego grzechu ciężkiego i przystąpić do sakramentu pokuty. Wtedy w momencie rozgrzeszenia następuje "ożywienie" sakramentu małżeństwa.
Innymi słowy, małżonek może bez przeszkód korzystać z owoców duchowych tego sakramentu. Gdyby zaś kajający się grzesznik nie miał dostępu do kapłana, może "ożywić" sakrament małżeństwa przez wzbudzenie w sobie żalu doskonałego. Jest to ból z powodu popełnionego grzechu wynikający z miłości do Boga.
Żal doskonały gładzi on wszystkie grzechy (nawet ciężkie) wtedy, gdy nie jest możliwe przystąpienie do sakramentalnej spowiedzi. Z drugiej strony żal ten zakłada pragnienie przystąpienia do sakramentu pokuty, kiedy tylko nadarzy się ku temu okazja (por. "Katechizm Kościoła Katolickiego", nr 1452).
To "ożywianie" sakramentu przyjętego w grzechu ciężkim stosuje się również przy sakramencie bierzmowania i sakramencie święceń wszystkich trzech stopni: biskupim, kapłańskim i diakońskim. Natomiast Komunia św. przyjęta w grzechu ciężkim nie może już zostać "ożywiona", ponieważ do tego sakramentu można przystępować często i wielokrotnie w ciągu życia.
Marek Blaza SJ - wykładowca teologii ekumenicznej i dogmatycznej na Papieskim Wydziale Teologicznym, sekcja św. Andrzeja Boboli Collegium Bobolanum w Warszawie.
Skomentuj artykuł