W życiu nie chodzi o intelektualne przyjęcie nauki Jezusa, ale o doświadczenie wspólnoty z Nim

Nie chodzi o intelektualne przyjęcie nauki Jezusa, ale o doświadczenie wspólnoty bycia z Nim. To nie tyle cel do osiągnięcia, ale stały punkt wyjścia. Jezus wzywa do naśladowania Go. To nie zobowiązanie do głoszenia teorii, ale do opowiadania, czego doświadczyliśmy osobiście.

Słowo na dziś (Łk 8,1-3)

Z Ewangelii wg św. Łukasza: Następnie wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości: Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały ze swego mienia.

Komentarz do Ewangelii (Piątek, 20.09.2024)

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę Jezusa, uczniów i kobiety, jak wędrują przez miasta i wsie Ziemi Świętej. Przyjrzę się działaniom Pana, jak je opisuje św. Łukasz. Jakie odczucia wywołuje we mnie ten opis? Jakie myśli i pragnienia we mnie się rodzą?

Myśl: Wielu się zastanawiało, jak żył i co robił Jezus w czasie swojej publicznej działalności. Summarium redakcyjne, jakie proponuje nam św. Łukasz rzuca pewne światło na to. Jezus nie miał stałej bazy. W wielu miejscach zatrzymywał się w zaprzyjaźnionych domach, ale prowadził życie wędrowne. Towarzyszyli Mu Jego uczniowie i kobiety, które ze swojego mienia zapewniały tej pierwotnej wspólnocie środki do życia i działania. Jest to jakby hasłowe ukazanie, co znaczy ‘być uczniem’. To znaczy ‘przebywać z Jezusem’ tam, gdzie On jest, ‘słuchać Go’ i ‘służyć Mu’ w zmieniających się, ale konkretnych uwarunkowaniach swojego czasu.

Emocja: Być z Nim. Nie chodzi o intelektualne przyjęcie Jego nauki, ale o doświadczenie wspólnoty ‘bycia z Nim’. To nie tyle cel do osiągnięcia, ale stały punkt wyjścia. Jezus wzywa do naśladowania Go. To nie zobowiązanie do głoszenia teorii, ale do opowiadania, czego doświadczyliśmy osobiście.

Wezwanie: Poproszę o łaskę uważności na wezwanie Pana do ‘pójścia za Nim’. Podziękuję Mu za powołanie, jakie mi przypadło w udziale. W chwili refleksji ofiaruję się Panu na ‘bycie z Nim’.