Czy objawienie nadal trwa?

Pełnia objawienia nastąpiła w Jezusie Chrystusie i uznajemy umownie, że wraz ze śmiercią ostatniego z apostołów zakończył się okres tworzenia się Biblii. Wierzymy, że do tego czasu wszystko to, co dotyczy zbawienia zostało powiedziane i nic nowego nie powinniśmy się spodziewać.

Z drugiej jednak strony, jak to ujął Joseph Ratzinger, Kościół nie może zakazać Bogu i świętym przemawiania do poszczególnych osób. Można powiedzieć, że nie może zakazać działać Duchowi Świętemu. Jeśli więc do kogoś rzeczywiście dotarło orędzie od Boga, Kościół wypowiada się, uznając je za autentyczne lub za fałszywe albo czeka (zwłaszcza jeśli objawienia trwają), by dopiero później orzec (lub milczeć) na ich temat. Zasady rozpoznania objawienia są proste i w zasadzie już wyżej podane. Nie może w nim być nic sprzecznego z tym, co jest w Biblii. Nie mogą też to być żadne nowe kwestie natury dogmatycznej czy moralnej. Objawienie prywatne może być więc jedynie wezwaniem do przestrzegania tego, do czego wzywa Bóg w Piśmie świętym. Trzeba dopowiedzieć istotną rzecz: nawet uznane przez Kościół objawienia prywatne nie są czymś, co zobowiązuje do wierzenia. Nieraz jednak dzięki nim wzmacnia się lub odnawia albo rodzi wiara niektórych osób i dlatego orędzia ze znanych objawień są elementem ubogacającym Kościół. W ten sposób zostaje ochroniona ortodoksja bez jednoczesnego zamknięcia się na Ducha prorockiego.