Justyna
Imię żeńskie pochodzące od imienia męskiego JUSTYN (por. też JUST).
W Polsce imię poświadczone w formie Justyna w 1375 r. Obecnie rzadkie, dawniej występowało nieco częściej. Imię to nosi bohaterka powieści Orzeszkowej -Nad Niemnem- - Justyna Orzelska.
Odpowiedniki obcojęz.: łac. Justina, ang. Justina, fr. Justine, niem. Justine, ros. Ustinja, Justinija, wł. Giustina.
W Martyrologium Rzymskim odnaleźć można pięć świętych tego imienia. Na tle zamierzchłych czasów ich postacie nie zarysowują się wyraziście. Wspomnimy tu dlatego tylko jedną, do tego zaś przykładu dodamy wiadomość o świętej z czasów późniejszych, łatwiej dostępnych badaczom przeszłości.
Justyna, męczennica z Padwy. Wspominał ją Wenancjusz Fortunat. W pierwszych latach VI stulecia Opilio wybudował nad jej grobem bazylikę. Potem Agnellus z Rawenny kazał ją przedstawić na jednej z mozaik u Św. Apolinarego. Podobnie też postąpił biskup Eufrazjusz w Porec (Parenzo), w Istrii. Natomiast jej Passio jest utworem późnym. Justynę uważa za dziewicę z Padwy, która zginęła od miecza w dniu 5 lub 7 października za panowania Maksymiana. Jej imię figuruje w modlitwie eucharystycznej obrządku ambrozjańskiego. W Martyrologium Rzymskim wspominana jest 7 października.
Justyna Francucci Bezzoli. Złożywszy profesję zakonną u benedyktynek z klasztoru S. Maria del Ponte w Arezzo (Włochy), wiele lat przeżyła w pustelni koło Civitella. Gdy straciła wzrok, wróciła do klasztoru i przeżyła tam jeszcze 20 lat, budując wszystkich swą głęboką pokorą. Zmarła 12 marca 1319 r. Jej kult zaaprobował w r. 1890 Leon XIII.