Imiona świętych

Jest to łacińskie imię żeńskie pochodzące od męskiego Hadriad lub Adrian, to znaczy należący do miasta Hadrii w Picenum (Włochy). Jego istnienie poświadczone jest w średniowieczu, ale popularność zyskuje dopiero w XX wieku. Obok formy żeńskiej tego imienia istnieje forma męska ADRIAN.Formy zdrobniałe...

Jest to imię pochodzenia greckiego (kreteńskiego), złożone z członów ari- 'bardzo' i -adn- (- agn-) 'czysta, święta'. Ariadna to 'najczystsza, najświętsza'. Dobrze znamy z mitologii historię Ariadny i Tezeusza. Z mitologii przejęliśmy określenia diadem Ariadny (gwiazdozbiór Corona Borealis), nić Ariadny...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen Desiderius (Desideria dla kobiety) utworzone za pomocą przyrostka -ius od rzeczownika desiderium 'pragnienie'. Często sufiks ten tworzył cognomina od czasowników i rzeczowników nie występujących jako imiona własne. W Polsce występuje w starszej...

Jest to imię dwuczłonowe pochodzenia słowiańskiego, z tematem przymiotnikowym na -o w członie pierwszym (drogo-) i elementem -sław w drugim. Element -sław wymieniał się często z elementem -měr 'sławny', który prawdopodobnie jest pożyczką germańskiego -merus / -marus (por. pol. Włodzimierz = Włodziměr...

Jest to imię wywodzące się z języka włoskiego. Pochodzi ono od określenia francesco 'Francuz, Francuzik', jakim kupiec Piotr Bernardone nazwał swego syna Jana, kiedy wrócił z Francji. W Asyżu zaczęto powszechnie nazywać chłopca tym określeniem. Pod takim imieniem znany jest powszechnie. Na popularność...

Jest to imię żeńskie pochodzenia germańskiego. Złożone jest z elementów: hild- 'walka, bitwa' i -garden 'bronić, otoczyć' (por. ang. garden 'ogród'). Całość interpretować można jako 'ta, która broni się otoczona w walce'. Imię to należy do dość licznej grupy imion germańskich zawierających element hild-,...

Jest to imię łacińskie utworzone od imienia Just (Iustus) za pomocą przyrostka -inus, który tworzył przymiotniki przynależnościowe. Justyn (Iustinus) to 'przynależący do Justa (Iustusa)'. Imię w Polsce poświadczone w 1222 r., ale nigdy nie stało się zbyt popularne. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Justinus,...

Imię żeńskie pochodzące od imienia męskiego JUSTYN (por. też JUST). W Polsce imię poświadczone w formie Justyna w 1375 r. Obecnie rzadkie, dawniej występowało nieco częściej. Imię to nosi bohaterka powieści Orzeszkowej -Nad Niemnem- - Justyna Orzelska. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Justina, ang. Justina,...

Jest to dwuczłonowe imię pochodzenia germańskiego, złożone z elementów land- 'kraj' i berth (beraht) 'sławny, znakomity'. Na obszarach języka niemieckiego występuje w formach: Landberth, Lamprecht, Lampert, Lambert, Lammert, Lammer, Lemmer. W Polsce poświadczone w dokumentach od XI w. w różnych formach:...

Imię pochodzenia greckiego Nárkissos, od mitycznego Narcyza, syna boga rzeki Kephisos (w Beocji) i nimfy Liriope. Jest on symbolem autoerotyzmu, zakochania się w sobie. Mit narcyzmu był wielokrotnie tematem dzieł literackich, m.in. Owidiusza, Verlaine'a, Rilkego, Hofmannstahla i A. Gide'a, oraz dzieł...

Jest to imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: hrot- / rod- / rot- 'sława' i -berth / -beraht 'znakomity'. Najstarsza forma tego imienia brzmiała Hrodebert. Różnymi dialektycznymi pierwotnie formami są dzisiejsze samodzielne imiona Ruppert i Ruprecht (niemieckie). Z historii dobrze jest...

Jest to żeńska forma imienia TEODOR. Nosiła je m.in. Teodora (ok. 497-548), cesarzowa bizantyjska, od r. 527 żona cesarza Justyniana Wielkiego. W Polsce jest to imię rzadkie. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Theodora, fr. Théodora, Dora, hiszp. i wł. Teodora, ros. Fedora, ukr. Fedora, Todora. W synaksariach...