Czy inne rzeczy są w porządku, jeżeli nie uprawiamy seksu?

Jesteś w związku i zastanawiasz się, jak możecie sobie wyznaczyć granice? Poznaj odpowiedź.

Znam pewną kobietę, którą nazwę Kasia. Jej przyjaciele byli aktywni seksualnie, ona jednak pomyślała, że tak długo, jak długo zachowa dziewictwo, będzie w porządku. Chłopak Kasi powiedział, że szanuje jej zobowiązanie do zachowania dziewictwa, mówiąc: „Nie chcę naciskać, żebyś robiła cokolwiek, na co nie jesteś gotowa”. To sprawiło, że pomyślała, iż on jest dżentelmenem i ją kocha.

Z czasem poczuła, że jest mu winna „przysługi seksualne”, ponieważ go ogranicza. Przyjaciółki przypominały jej, że faceci mają seksualne „potrzeby” i że jeżeli chce go zatrzymać przy sobie, to będzie musiała te „potrzeby” zaspokoić. Stopniowo Kasia dała mu wszystko, czego chciał, za wyjątkiem swojego dziewictwa. Była przekonana, że jej przyjaciółki robią gorsze rzeczy, ale jednocześnie czuła, że jest wykorzystywana. Lata później wyszła za mąż za kogoś innego i żałowała tego, że oddała się swojemu byłemu chłopakowi. Nawet jeśli „technicznie” nie uprawiała z nim seksu, to wytworzyła się między nimi więź i w konsekwencji pojawił się także żal w jej sercu.

To jest gorzki owoc, który rodzi się z porównywania siebie do tych, którzy są w tzw. gorszych związkach. Patrz tylko na Chrystusa i na to, w jaki sposób możesz dorastać do Jego wielkości. Potraktuj swoje ciało jako dar, który należy strzec z zazdrością. Dar, który możesz ofiarować tylko z obrączką ślubną, a co za tym idzie – ze zobowiązaniem na całe życie.

Słyszymy często o „eksperymentowaniu” z naszą seksualnością, ale przecież nie eksperymentuje się z czymś, co jest cenne. Eksperymenty dokonuje się na czymś, co ma małą wartość i co można łatwo zastąpić. Gdy eksperymentujemy z naszymi ciałami i duszami, zaczynamy je coraz mniej cenić.

Tekst pochodzi z książki "Czysta miłość. Q&A dla młodzieży".