Przyjaciele powinni słuchać się nawzajem
"To prawdziwa ulga mieć kogoś, przed kim możesz otworzyć własne serce, kogo możesz uczynić współuczestnikiem swoich intymności, komu możesz powierzyć swoje tajemnice" - powiada św. Ambroży. Przyjaciele dzielą się tym wszystkim, co przeżywają na co dzień: troską i beztroską, klęskami i zwycięstwami, smutkami i radościami.
Stąd też relacje przyjaźni wymagają wzajemnego słuchania siebie. Przyjaciel zawsze gotów jest wysłuchać z życzliwością i cierpliwością, udzielić wsparcia, okazać współczucie. Przyjaciele słuchają się nawzajem tak, jak sami pragną być wysłuchani. Dar słuchania łączy się w przyjaźni z darem bycia wysłuchanym.
Opowiadając przyjacielowi o swoich trudnościach, trzeba jednak bardzo uważać, aby nie obarczać go zbytnio własnymi problemami i ciężarami życia. Przyjaciel bowiem może nam pomóc w trudnych chwilach, ale nie może przejąć odpowiedzialności za nasze życie. Mimo wsparcia ze strony przyjaciół, każdy sam ostatecznie dźwiga własny los.
Przyjaciele mogą być wobec siebie szczerzy i dzielić się wzajemnie trudnościami i radościami życia, ponieważ wiedzą, iż mogą liczyć na pełną dyskrecję. Ona bowiem jest fundamentalną cechą prawdziwej i wiernej przyjaźni. "Jedną z cech, jakie najbardziej cenię sobie u przyjaciół, jest dyskrecja" - wyznaje Robin Cook, brytyjski polityk. I dodaje: "Przywilej wzajemnego zaufania wiąże nas tak samo, jak związana z tym wzajemna znajomość naszych słabych stron".
Marnym przyjacielem jest ten, kto nie potrafi dotrzymać powierzonego mu sekretu. Kwintus Horacjusz powiada: "Kto obmawia nieobecnego przyjaciela - to czarny charakter, tego strzeż się, Rzymianinie". Parafrazując litanijne wezwanie, przysłowie mówi: "Od niedyskretnego przyjaciela, wybaw nas, Panie".
Szczerość w przyjaźni nie prowadzi jednak do ekshibicjonistycznych wyznań. Przyjaźń respektuje prawo do własnych sekretów serca. W razie potrzeby przyjaciele nie obawiają się odsłonić rąbka tajemnic swoich serc. "Przyjaźń łagodzi niepowodzenia przez udział i wspólne przeżywanie" - powiada przysłowie łacińskie.
Więcej w książce: Przewodnik po przyjaźni - Józef Augustyn SJ
Skomentuj artykuł