Audiencja ogólna o św. Franciszku Salezym
2 marca papież ponownie powrócił do czasów kontrreformacji. Pielgrzymów przybyłych do Auli Pawła VI zapoznał z postacią wielkiego chrześcijańskiego humanisty, biskupa Genewy, z czasów, gdy miasto to było twierdzą kalwinizmu.
Pośrodku debat nad przeznaczeniem, determinującym losy człowieka, św. Franciszek Salezy ukazywał katolikom i protestantom Boga o ludzkim sercu, uczył ufać Jego miłosierdziu oraz kochać Go w sposób wolny i bezinteresowny – mówił Benedykt XVI. Krótki rys biograficzny św. Franciszka Salezego został przedstawiony również po polsku.
Urodził się w 1567 r. w Alpach Wysokich, w szlacheckiej rodzinie sabaudzkiej. Otrzymał głęboko katolickie wychowanie i staranne wykształcenie. W Paryżu ukończył studia teologii, a w Padwie prawo kanoniczne i cywilne. Z przeżytego kryzysu wiary i pytań o cel życia wyrosło jego powołanie kapłańskie, uwieńczone święceniami w 1593 r. W kilka lat później zostaje biskupem Genewy opanowanej wówczas przez kalwinistów. Jako człowiek czynu i modlitwy, wybitny kaznodzieja, gorliwy pasterz wdrażający w życie Kościoła reformę Soboru Trydenckiego, z odwagą podejmował dialog teologiczny z protestantami, brał udział w dyplomatycznych misjach Kościoła. Wraz z św. Joanną Franciszką de Chantal założył zakon wizytek, charakteryzujący się szczególnym duchem kontemplacji. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę pisarską. Najbardziej znanym jego dziełem jest „Wprowadzenie do życia pobożnego”. Omawia w nim praktyki i cele chrześcijańskiej doskonałości. Znany jest również jego „Traktat o miłości Bożej”, w którym przedstawił drogi życia kontemplacyjnego. Zmarł w 1622 r. W pamięci rodzin zakonnych wizytek i salezjanów, wyrastających z jego duchowości, pozostaje jako przykład pasterza znanego z łagodności, wyrozumiałości i dobroci. Jego kanonizacja odbyła się w 1665 r., a papież Pius IX ogłosił go w 1877 r. doktorem Kościoła.
Benedykt XVI zauważył, że św. Franciszek Salezy uczył wiary prostej, szczerej i łagodnej, takiej, jaką spotkał u alpejskich górali. Był prekursorem współczesnych nurtów duchowości, w których intensywna pobożność łączy się z życiem codziennym.
Skomentuj artykuł