Bp Muskus: lekceważenie pandemii to grzech przeciwko życiu

Lekceważenie zagrożenia i wprowadzanie ludzi w błąd to grzech przeciwko życiu - mówił bp Damian Muskus OFM, który przewodniczył Mszy św. w odpust Wniebowzięcia NMP w sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Jarosławiu. - Nie słuchajmy samozwańczych proroków czasu pandemii - apelował.

W homilii wygłoszonej podczas Mszy św. na dziedzińcu przed bazyliką ojców dominikanów w Jarosławiu bp Muskus nawiązał do spotkania Maryi i Elżbiety, akcentując, że tak, jak Matka Boża krzątająca się w domu swojej starszej krewnej, głosimy Dobrą Nowinę przede wszystkim troszcząc się o bliskich. - Od służby spełnianej z miłością, od zwykłej troski o bliźniego zaczyna się budowanie ewangelicznego świata – mówił.

Krakowski biskup pomocniczy stwierdził, że dopiero wtedy, gdy zdajemy codzienny egzamin wierności wobec najbliższych, możemy zacząć myśleć o tym, by „iść z Dobrą Nowiną poza granice naszych wspólnot, domów, kościołów i szukać zagubionych, poranionych i słabych”.

- Nauka Ewangelii zaczyna się w naszych domach, a nie na ulicach. Jeśli w naszych domach nie ma wierności, nie ma odpowiedzialności jeden za drugiego w wielkich i małych sprawach, jeśli nasze relacje nie są przeniknięte duchem radości i służby, nie będziemy wiarygodnymi świadkami dla innych i nie pokonamy społecznych rozłamów - nauczał hierarcha.

Dodał, że dziś żyć Ewangelią to m.in. solidarnie walczyć o bezpieczeństwo, zdrowie i życie bliźnich. Takie wyzwanie stawia pandemia. - Dziś wyrazem odpowiedzialności i troski, ale i szacunku dla życia jest higiena rąk, maseczki założone w miejscach publicznych, także w świątyni, oraz zachowanie odpowiedniego dystansu, by jak najszybciej opanować ogniska choroby - zaznaczył.

Podkreślił ponadto, że obecny trudny czas uświadamia, jak wielu jest szlachetnych ludzi, którzy wciąż „spieszą bez wahania z pomocą, by ulżyć w cierpieniu zakażonym, by wesprzeć pozostających w kwarantannie, by pocieszyć osieroconych po śmierci najbliższych, by stworzyć bezpieczną przestrzeń podopiecznym domów pomocy społecznej, zakładów opiekuńczo-leczniczych czy hospicjów”.

- To są nasi cisi bohaterowie. Dziś nieco zeszli z pierwszych stron gazet, bo media szybko się nudzą w poszukiwaniu nowych tematów, ale to nie znaczy, że zeszli ze swoich posterunków. Wciąż trwają na straży naszego bezpieczeństwa – zauważył kaznodzieja.

Bp Muskus zaapelował, by nie słuchać „samozwańczych proroków czasu pandemii”, którzy „wprowadzają w błąd opinię publiczną i używają swojego autorytetu dla głoszenia fałszywych tez, mówiących o spiskach, o tym, że pandemia jest wymysłem wrogich Kościołowi sił”. - Trzeba powiedzieć głośno i wyraźnie, że są to głosy świadczące o skrajnej nieodpowiedzialności, występujące przeciwko życiu. Lekceważenie pandemiii i wprowdzanie ludzi w błąd to grzech przeciwko życiu. Przykre, że takie słowa padają również z uniwersyteckich katedr czy kościelnych ambon - ocenił, zachęcając do zaufania tym, którzy troszczą się, byśmy wrócili do „upragnionej normalności”.

Biskup z Krakowa mówił, że Wniebowzięcie Matki Bożej jest świętem nadziei, które „odkrywa wielką prawdę o człowieku i jego przeznaczeniu”. - Mówi ona, że dzięki Jezusowi i wstawiennictwu Jego Matki może i powinno w nas zwyciężyć piękno Bożego życia – wyjaśniał.

Podkreślał, że Boże życie zwycięża w nas, gdy widzimy dobro w świecie, gdy w nasze międzyludzkie relacje wnosimy Jezusa, a także wtedy, gdy „stajemy się głosicielami nadziei i radości, a nie siewcami niepokoju i niepewności”. - Boże życie zwycięża w nas, gdy egoizm, czyli chorą troskę o siebie, zamienimy na troskę o drugiego człowieka, a owocem naszych spotkań z drugim człowiekiem jest dobro i pokój, wzajemna akceptacja, umiejętność wysłuchania i odkrywanie daru, jakim jest dla nas drugi człowiek, nawet jeśli jest inny niż my – podsumował.

Początki bazyliki Matki Bożej Bolesnej wiążą się z wydarzeniami z 1381 r., kiedy grupa pasterzy znalazła figurę Matki Boskiej trzymającej na rękach ciało zmarłego Chrystusa. Pietę pasterze przenieśli do kościoła parafialnego w Jarosławiu. Jednak, jak podaje tradycja, w nocy, ku zdumieniu wszystkich, figura powróciła na miejsce, skąd ją zabrano.

Miejsce to nazwano „wzgórzem pobożności” i zbudowano tam drewnianą kapliczkę, w której umieszczono Pietę. Od razu rozpoczął się żywy kult, a pielgrzymi zaczęli doświadczać wielu cudów. Wśród pierwszych pątników w 1387 roku była królowa Jadwiga. Od 1777 r. miejscem tym opiekują się dominikanie.