Dobra Nowina w portach lotniczych?

Nowej ewangelizacji na lotniskach poświęcono światowe seminarium dla kapelanów lotnictwa cywilnego. To doroczne spotkanie, które potrwa w Rzymie do czwartku 14 czerwca, zorganizowała już po raz 15. Papieska Rada ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących. Do tematu seminarium nawiązał Papież, przyjmując jego uczestników w dniu rozpoczęcia obrad.

- Bądźcie zawsze świadomi, że jesteście powołani, by uobecniać w portach lotniczych świata misję Kościoła, którą jest niesienie Boga człowiekowi, prowadząc go do spotkania z Bogiem - zachęcał Benedykt XVI. - A lotniska to miejsca, które coraz bardziej odzwierciedlają zglobalizowaną rzeczywistość naszych czasów. Spotykają się na nich ludzie różnych narodowości, kultur, religii, statusu społecznego i wieku, a można też napotkać różne, niełatwe ludzkie sytuacje, wymagające coraz większej uwagi. Myślę na przykład o tych, którzy przeżywają pełne niepokoju oczekiwanie, usiłując przejechać bez koniecznych dokumentów jako migranci czy ubiegający się o azyl. Myślę o trudnościach powodowanych środkami antyterrorystycznymi. Także u ludzi w portach lotniczych odzwierciedla się kryzys wiary. Treści doktryny chrześcijańskiej i jej wartości nie uważa się już za punkty odniesienia nawet w krajach mających długą tradycję życia kościelnego. W tym kontekście ludzkim i duchowym jesteście powołani, by głosić z nową mocą Dobrą Nowinę słowem, samą swoją obecnością, przykładem i świadectwem, świadomi, że mimo okazjonalnego charakteru spotkań ludzie potrafią rozpoznać człowieka Bożego i często nawet małe ziarno może na żyznej glebie zrodzić i wydać obfite owoce - mówił Papież.

Benedykt XVI wskazał, że w dzisiejszym świecie technika grozi przesłonieniem centralnego miejsca człowieka. Często większą uwagę przywiązuje się do efektywności i produktywności, kosztem miłości bliźniego i solidarności. Dlatego tak ważna jest na lotniskach obecność kapelanów i samych kaplic.

- Także tutaj wasza obecność jest ważna i cenna. Jest żywym świadectwem Boga bliskiego człowiekowi. Jest też przypomnieniem, by nigdy nie być obojętnym wobec spotykanych osób, ale być dla nich dyspozycyjnymi i podchodzić do nich z miłością. Zachęcam was, byście byli świetlanym znakiem tej miłości Chrystusa, która niesie pogodę ducha i pokój. Drodzy przyjaciele, dbajcie, by każdy, niezależnie od narodowości czy statusu społecznego, znalazł w was otwarte serce, zdolne do słuchania i rozumienia. Oby wszyscy mogli doświadczyć przez wasze życie chrześcijańskie i kapłańskie miłości, która pochodzi od Boga, aby każdy został doprowadzony do odnowionej i pogłębionej więzi z Chrystusem. Mówi On do tych, którzy się ufnie na Niego otwierają, zwłaszcza w modlitwie. Stąd znaczenie kaplic w portach lotniczych jako miejsc ciszy i pokrzepienia duchowego - powiedział Benedykt XVI kapelanom lotnisk.

Wasza Eminencjo, Drodzy kapelani i pracownicy duszpasterscy lotnictwa cywilnego, Drodzy bracia i siostry,

Z radością witam was na otwarcie XV Światowego Seminarium Katolickich Kapelanów i pracowników Duszpasterstw Lotnictwa Cywilnego, promowanego przez Papieską Radę ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących na temat "Nowa ewangelizacja w środowisku lotnictwa cywilnego". Serdeczne pozdrowienia kierują do przewodniczącego dykasterii, kard. Antonio Marii Vegliò i dziękuję mu za skierowane do mnie słowa. Serdecznie pozdrawiam was wszystkich uczestniczących w tym wydarzeniu obejmującym modlitwę, studium i wymianę opinii, aby potwierdzić i pogłębić motywacje duchowe pobudzające was do rozwijania z odnowioną gorliwością i entuzjazmem waszą szczególną posługę kościelną.

Z przyjemnością dowiedziałem się, że podczas obecnego seminarium macie zamiar zastanowić się, także dzięki pomocy kompetentnych prelegentów, nad nowymi metodami i nowymi wyrazami dzieła ewangelizacji w środowisku, w którym pełnicie waszą posługę. Drodzy przyjaciele, bądźcie zawsze świadomi, że jesteście wezwani do uobecniania w portach lotniczych świata misji Kościoła, którą jest przynoszenie człowiekowi Boga i prowadzenie człowieka na spotkanie z Bogiem. Lotniska zaś są miejscami, które coraz bardziej odzwierciedlają zglobalizowaną rzeczywistość naszych czasów. Spotykają się na nich osoby różnych narodowości, kultur, religii, statusu społecznego i wieku. Można też na nich napotkać różne i niełatwe sytuacje ludzkie, wymagające coraz większej uwagi. Myślę o tych, którzy przeżywają pełne niepokoju oczekiwanie, usiłując przejechać bez niezbędnych dokumentów jako migranci czy osoby ubiegające się o azyl. Myślę o trudnościach spowodowanych środkami mającymi na celu zwalczanie aktów terroru. Również wśród ludzi pracujących i przebywających w portach lotniczych odzwierciedla się kryzys wiary, który dotknął wiele osób. Treść nauki chrześcijańskiej i nauczane przez nią wartości nie są już uważane za punkty odniesienia, nawet w krajach, które mają długą tradycję życia kościelnego. W tym kontekście ludzkim i duchowym jesteście powołani do głoszenia z nową siłą Dobrej Nowiny, słowem, samą waszą obecnością, przykładem i świadectwem, będąc świadomymi, że pomimo okazjonalnego charakteru spotkań ludzie potrafią rozpoznać człowieka Bożego i często nawet małe ziarno może na glebie żyznej zrodzić i wydać obfite owoce.

W portach lotniczych macie ponadto możliwość codziennego kontaktu z wieloma osobami pracującymi w środowisku, w którym czy to nieustanna mobilność czy też stale rozwijająca się technologia grożą przysłonieniem centralnego miejsca należnego istocie ludzkiej. Często większą uwagę przywiązuje się do efektywności i produktywności, kosztem miłości bliźniego i solidarności, które zawsze powinny charakteryzować relacje międzyludzkie. Także pod tym względem wasza obecność jest ważna i cenna: jest ona żywym świadectwem Boga bliskiego człowiekowi. Jest też ona przypomnieniem, by nigdy nie być obojętnym wobec napotykanych osób, ale żeby być dla nich dyspozycyjnymi i podchodzić do nich z miłością. Zachęcam was, abyście byli świetlanym znakiem tej miłości Chrystusa, która niesie pogodę ducha i pokój.

Drodzy przyjaciele, dbajcie, aby każda osoba, niezależnie od narodowości czy statusu społecznego znalazła w was gościnne serce, zdolne do słuchania i rozumienia. Oby wszyscy mogli doświadczyć, poprzez wasze życie chrześcijańskie i kapłańskie miłość, która pochodzi od Boga, aby każdy został doprowadzony do odnowionej i pogłębionej więzi z Chrystusem, który mówi do tych, którzy się ufnie na Niego otwierają, zwłaszcza w modlitwie. Stąd wypływa znaczenie kaplic w portach lotniczych, jako miejsc ciszy i pokrzepienia duchowego.

W tej posłudze duszpasterskiej waszym wzorem i patronką jest Najświętsza Maryja Panna, którą czcicie jako Matkę Bożą z Loreto, patronka wszystkich podróżujących drogą lotniczą, nawiązując do tradycji, która przypisuje aniołom przeniesienie domu Maryi z Nazaretu do Loreto. Ale jest też inny "lot" o którym zaświadcza ten dom, znacznie bardziej istotny dla całej ludzkości - archanioła Gabriela, który przekazał Maryi radosną wieść, że zostanie Matką Syna Najwyższego (por. Łk 1,26-32). W ten sposób Odwieczny wkroczył w czas, Bóg stał się człowiekiem i przyszedł, by zamieszkać między nami (J 1,14). Jest to ukazanie nieskończonej miłości Boga wobec swego stworzenia. Gdy byliśmy jeszcze grzesznikami Bóg posłał swojego Syna, Jezusa Chrystusa, aby nas odkupił przez swoją śmierć i zmartwychwstanie. Nie pozostał On "na wysokościach niebios", ale zanurzył się w radości i lęki ludzi swojego czasu i wszystkich czasów, dzieląc swój los i dając im na nowo nadzieję.

Jest to misja Kościoła: głoszenie Jezusa Chrystusa jedynego Zbawiciela świata, "nakaz ten i posłannictwo zobowiązuje tym bardziej w dobie wielkich i poważnych przemian w dzisiejszym społeczeństwie" - jak mówił Sługa Boży Paweł VI (Adhortacja apostolska Evangelii nuntiandi, 14). Rzeczywiście, także obecnie "odczuwamy wręcz pilną potrzebę prowadzenia z nową mocą i w odnowiony sposób dzieła ewangelizacji w świecie, w którym zniesienie granic oraz nowe procesy globalizacyjne jeszcze bardziej zbliżają osoby i narody, czy to dzięki rozwojowi środków przekazu, czy ze względu na możliwości częstego i łatwego przemieszczania się pojedynczych osób i grup" (Orędzie na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy 2012 r.).

Drodzy bracia, codzienne spotkanie z Panem Jezusem w celebracji eucharystycznej i w modlitwie osobistej niech wam dają siłę, abyście byli głosicielami ewangelicznej nowości, która przemienia serca i czyni wszystko nowym. Zapewniam was o mojej modlitewnej pamięci, abyście mogli być skutecznymi narzędziami pomagając osobom powierzonym waszej trosce duszpasterskiej w przekroczeniu "porta fidei" - "podwojów wiary", towarzysząc im w spotkaniu z Chrystusem żywym i działającym pośród nas. Wraz z tymi życzeniami z radością udzielam wam Apostolskiego Błogosławieństwa. Obejmuję nim także tych, którzy uczestniczą w waszej posłudze jak i tych, którzy stanowią wielkie środowisko ludzi lotnictwa cywilnego.