"Dokument ws. pedofilii obowiązuje od marca"

Dokument z wytycznymi dot. postępowania w przypadkach oskarżeń duchownych o nadużycia seksualne wobec nieletnich obowiązuje od ostatniego zabrania planarnego KEP, czyli marca br. Wtedy został przekazany do diecezji - poinformował PAP prymas Polski Wojciech Polak.

Dodał, że dokument zostanie zamieszczony w całości w Aktach Konferencji Episkopatu Polski, które zostaną opublikowane na jesieni 2015 r. Planowano, że wówczas o dokumencie zostanie poinformowana opinia publiczna, jednak w piątek zatwierdzone przez Watykan wytyczne wraz z aneksami opublikował "Tygodnik Powszechny".

Według prymasa ich przyjęcie przez Stolicę Apostolską oznacza dla Kościoła w Polsce, że ma narzędzie, którym należy się posługiwać w przypadku popełnienia przez duchownych nadużyć o charakterze seksualnym wobec dzieci i młodzieży.

Tekst wytycznych został przyjęty przez zebranie plenarne Episkopatu w czerwcu 2014 r. i przesłany do Watykanu.

- Choć nowe regulacje obowiązują dopiero od kilku tygodni, we wszystkich diecezjach wyznaczono już osoby, które mają się zajmować przypadkami molestowania. Powołano je także w zakonach. Wkrótce zaczną się dla nich szkolenia - powiedział rzecznik KEP ks. Józef Kloch. Dodał, że powstają też ośrodki i punkty kontaktowe dla ofiar molestowania.

Jak poinformował ks. Kloch, 9 czerwca 2015 r. w Warszawie jest planowana prezentacja dokumentu - będzie to pierwszy dzień obrad zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu Polski.

Zgodnie z wytycznymi zadaniem wszystkich, którzy pełnią posługę we wspólnotach Kościoła - szczególnie biskupów, prezbiterów, diakonów, jest pomagać innym, szanować ich godność. Mówi się o szczególnej trosce wobec dzieci, "bezinteresownej służbie na rzecz duchowego, fizycznego i emocjonalnego rozwoju dzieci i młodzieży", która wyklucza jakiekolwiek naruszanie ich fizycznej lub psychicznej integralności.

Jak podaje "Tygodnik Powszechny", w dokumencie podkreślono, że Kościół zobowiązany jest do zaangażowania na rzecz przejrzystości w wyjaśnianiu wszelkich podejrzeń o niewłaściwe zachowania oraz do zapewnienia, że osoby winne, niezależnie od pełnionej funkcji lub urzędu, zostaną pociągnięte do odpowiedzialności.

- Jedyną możliwą reakcją Kościoła na bolesne zjawisko wykorzystania seksualnego osób małoletnich jest rzetelne poszukiwanie prawdy i sprawiedliwości oraz dołożenia wszelkich starań, aby podobne sytuacje nie miały miejsca w przyszłości - głosi dokument KEP.

Jednocześnie jest w nim zapisane, że oskarżenia duchownych o pedofilię mogą być polem do nadużyć, medialnego wykorzystywania takich faktów i do podważania autorytetu Kościoła. Dlatego, jak napisano, sami duchowni powinni mieć świadomość wyjątkowości każdej z tych sytuacji i nie ukrywać faktów.

Przypomina się, że w porządku prawnym Kościoła rozstrzyganie w sprawach przestępstw seksualnych popełnionych przez duchownych wobec osób niepełnoletnich jest zastrzeżone dla Kongregacji Nauki Wiary. Za najcięższe uznaje się przestępstwo przeciw szóstemu przykazaniu Dekalogu ("nie cudzołóż"), popełnione z osobą poniżej 18. roku życia albo z niepełnosprawnością intelektualną oraz nabywanie, przechowywanie, upowszechnianie w celach satysfakcji seksualnej obrazów pornograficznych przedstawiających dzieci poniżej 14 lat. Poza wyjątkowymi sytuacjami, przestępstwa te ulegają przedawnieniu po upływie dwudziestu lat od dnia, w którym niepełnoletni ukończył osiemnasty rok życia.

W przyjętym przez Watykan dokumencie opisana jest procedura kościelna, gdy zachodzi podejrzenie pedofilii. Jest też zapis, że odpowiedzialność karną oraz cywilną za tego rodzaju przestępstwa ponosi sprawca jako osoba fizyczna.

Do wytycznych dołączone są trzy załączniki - o pomocy ofiarom nadużyć seksualnych (m.in. udzielenia im pomocy duchowej i psychologicznej, konsultacji prawnej), procedury postępowania i zasad formacji. Ten ostatni mówi o sprawdzaniu kandydatów do święceń lub do zakonu także pod kątem ewentualnych trudności w sferze seksualnej - za pomocą badań psychologicznych, testu i pogłębionego wywiadu. Jest w nim też zapis, że do seminarium duchownego lub instytutu zakonnego nie należy przyjmować kandydata, u którego stwierdzono występowanie zaburzeń w sferze seksualnej, w tym głęboko zakorzenionej orientacji homoseksualnej.