"DP": Problemy apostatów z emigracji

Konferencja Episkopatu Polski ustaliła w 2008 r. zasady postępowania wobec osób, które formalnym aktem występują z Kościoła. Własnie dlatego, by upewnić się co do rzeczywistej intencji, jaką kieruje się ten, kto składa oświadczenie o apostazji, wymaga się osobistego spotkania takiego człowieka z duszpasterzem, by ten mógł odebrać od osoby, która chce złożyć akt apostazji, deklarację, że rozumie ona, co się wiąże z apostazją. Osoba taka składa akt wystąpienia z Kościoła, a nie akt apostazji. Słowo 'apostazja' jest nadużywane i wprowadza zamęt. W dokumencie Episkopatu jest napisane wyraźnie, że osoba taka 'dokonuje aktu odstępstwa od wspólnoty Kościoła, bądź to jako apostata, który całkowicie porzuca wiarę chrześcijańską (wstępując do wspólnoty religijnej niechrześcijańskiej lub pozostając poza jakąkolwiek wspólnotą religijną), bądź to jako schizmatyk, który odmawia uznawania zwierzchnictwa Biskupa Rzymskiego lub utrzymywania wspólnoty z członkami Kościoła, uznającymi to zwierzchnictwo'.

nie wiedzialem ze jesli mieszkam za granica to moge wystapic z kosciola, myslalem ze musze jechac do polski do mojej wiochy i tlumaczyc sie przed klecha sprobuje moze uda mi sie wypisac, nie wierze w zadna religie , to wszystko wymyslone przez ludzi bajki - wymyslone tylko po to aby rzadic ludzmi i wyciagac od nich kase

 To jest standard, że episkopat kraju, gdzie nastąpiła apostazja, powiadamia diecezję w której apostata został ochrzczony, a diecezja przekazuje tę informację do parafii, gdzie go ochrzczono i jest to odnotowane w księdze chrzcielnej. Od tego momentu apostata nie może dostać świadectwa chrztu, co wyklucza jego udział jako świadek ślubu lub rodzic chrzestny. Jednakże może on zlożyć oświadczenie przed proboszczem o anulowaniu aktu apostazji i wtedy oczywiście wraca do swoich uprawnień chrześcijańskich.

Oczywiście wypisywanie "podatkowe" się z Kościoła  jest złem i zazwyczaj będzie grzechem (może lekkim, a może cięzkim zalezy od intencji i wsytuacji) ale: www.fronda.pl/news/czytaj/tytul/ks_majer_apostazja_to_nie_wypisanie_sie_z_kosciola/strona/2 Ks. dr hab. Piotr Majer*: Nie chcę wypowiadać się na temat tego polityka, mogę natomiast mówić o samym problemie. Kodeks Prawa Kanonicznego określa jako apostazję całkowite porzucenie wiary chrześcijańskiej. To znaczy, że apostatą nie jest ten, kto „wypisuje się” z Kościoła wyłącznie z racji podatkowych, jak to może mieć miejsce w Niemczech, albo jest po prostu obrażony na swojego księdza proboszcza, ale ten, kto świadomie i dobrowolnie odrzuca wspólnotę wiary, sakramentów i zwierzchnictwa kościelnego. Konferencja Episkopatu Polski ustaliła w 2008 r. zasady postępowania wobec osób, które formalnym aktem występują z Kościoła. Własnie dlatego, by upewnić się co do rzeczywistej intencji, jaką kieruje się ten, kto składa oświadczenie o apostazji, wymaga się osobistego spotkania takiego człowieka z duszpasterzem, by ten mógł odebrać od osoby, która chce złożyć akt apostazji, deklarację, że rozumie ona, co się wiąże z apostazją. Także po to, by się upewnić, że temu człowiekowi istotnie chodzi o porzucenie wiary katolickiej, a nie tylko okazanie dezaprobaty wobec księdza, czy nawet całej instytucji kościelnej. Gdy okaże się, że akt apostazji jest składany świadomie, wówczas rzeczywiście ta osoba jest apostatą. Jednocześnie nadal podlega ona prawu kanonicznemu, choć jej więź z Kościołem jest wyraźnie osłabiona, ale nie jest definitywnie zerwana, tak jak nie niknie miłość Chrystusa do każdego ochrzczonego.

I prawidłowo, konsekwentnie. Może to ustrzeże innych.