Franciszek ogłosił papieża Jana Pawła I błogosławionym

Podczas mszy na placu Świętego Piotra w niedzielę papież Franciszek ogłosił błogosławionym Jana Pawła I, który stał na czele Kościoła przez 33 dni: od 26 sierpnia do 28 września 1978 roku. "Był pasterzem łagodnym i pokornym" - powiedział papież w homilii.

Zwraca się uwagę na dwie nowości niedzielnej mszy beatyfikacyjnej; wystawioną w jej trakcie relikwią nie był fragment ciała ani ubioru błogosławionego, ale jego rękopis z 1956 roku, zaś portret Jana Pawła I, odsłonięty na frontonie bazyliki wykonał artysta z Chin Yan Zhang. Po raz pierwszy zadanie to powierzono chińskiemu artyście.

W mszy uczestniczyło około 25 tysięcy osób; obecny był prezydent Włoch Sergio Mattarella. Papież Jan Paweł I zmarły 44 lata temu, był jak dotychczas ostatnim papieżem Włochem.

W homilii Franciszek mówił, że nowy błogosławiony żył "w radości Ewangelii, bez kompromisów, miłując do końca".

"Uosabiał ubóstwo ucznia" Jezusa - dodał papież. Jak zauważył, polega to nie tylko "na oderwaniu się od dóbr materialnych, ale przede wszystkim na przezwyciężeniu pokusy, by umieszczać siebie w centrum i szukać własnej chwały".

Franciszek przywołał słowa Jana Pawła I z audiencji generalnej: „Pan tak bardzo polecił: bądźcie pokorni. Nawet jeśli dokonałeś wielkich rzeczy, powiedz: sługami nieużytecznymi jesteśmy”.

"Podążając za wzorem Jezusa, był pasterzem łagodnym i pokornym" - zaznaczył.

Franciszek podkreślił: "Uśmiechem papież Luciano zdołał przekazywać dobroć Boga. Piękny jest Kościół z obliczem radosnym, pogodnym, uśmiechniętym, który nigdy nie zamyka drzwi, nie jątrzy serc, nie narzeka i nie żywi urazy, nie jest zagniewany i niecierpliwy, nie jest odpychający, nie cierpi z powodu nostalgii za przeszłością".

Przed końcową modlitwą Anioł Pański papież modlił się o dar pokoju na świecie; zwłaszcza - jak dodał - na "udręczonej Ukrainie".

Pontyfikat Jana Pawła I był 10. najkrótszym w dziejach Kościoła.

Albino Luciani urodził się 17 października 1912 roku w miejscowości Forno di Canale koło Belluno w regionie Wenecja Euganejska na północy Włoch.

Święcenia kapłańskie otrzymał w wieku 23 lat i został wikariuszem w swojej rodzinnej miejscowości, a potem w pobliskim miasteczku Agordo, gdzie uczył religii.

W wieku 25 lat był już wicerektorem seminarium duchownego w Belluno.

Po wojnie ksiądz Luciani zrobił doktorat z teologii na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie i wrócił w swoje rodzinne strony kontynuować pracę duszpasterską.

W 1958 roku został mianowany przez Jana XXIII biskupem diecezji Vittorio Veneto.

Lata posługi biskupiej spędził, odwiedzając między innymi placówki dla chorych, nosił prostą kapłańską sutannę.

Biskup Luciani wziął udział w Soborze Watykańskim II w latach 1962-1965.

W 1969 roku papież Paweł VI mianował go patriarchą Wenecji. Dwa lata później został wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Włoch; był nim do 1975 r.

W 1973 roku otrzymał od Pawła VI godność kardynała.

Po śmierci Pawła VI 6 sierpnia 1978 roku kardynał Luciani opuścił Wenecję i pojechał na konklawe przekonany, że - jak sam mówił - "nie grozi" mu wybór.

Wybrany został szybko, w drugim dniu konklawe 26 sierpnia.

Jako pierwszy papież w historii przyjął dwa imiona, co było nawiązaniem do jego dwóch poprzedników: Jana XXIII i Pawła VI.

„Nie mam mądrości serca papieża Jana ani przygotowania i kultury papieża Pawła, ale jestem na ich miejscu, muszę więc starać się służyć Kościołowi” - powiedział wiernym po wyborze.

Jego pontyfikat od pierwszych chwil charakteryzowała zmiana stylu. Przede wszystkim zrezygnował z koronacji tiarą, co było symbolem zrzeczenia się wszelkiej innej władzy oprócz duchowej, i zastąpił ją mszą inaugurującą pontyfikat. Odbyła się ona 3 września 1978 roku.

Jako cele pontyfikatu wyznaczył sobie odnowę Kościoła w duchu Soboru Watykańskiego II, zrewidowanie prawa kanonicznego, przypominanie Kościołowi o jego obowiązku głoszenia Ewangelii, promowanie jego jedności, a także dialogu, zachęcanie do pokoju i sprawiedliwości społecznej.

Wśród wiernych zaskarbił sobie przydomek Papieża Uśmiechu. Zwracano uwagę na jego pokorę, nieśmiałość i prostotę wypowiedzi.

Wygłosił 11 przemówień i homilii, cztery razy spotkał się z wiernymi na audiencji generalnej i pięć razy na modlitwie Anioł Pański.

Zmarł nagle 28 września 1978 roku, po 33 dniach pontyfikatu. Rano dwie zakonnice znalazły go martwego w papieskim apartamencie w Pałacu Apostolskim. Lekarz stwierdził zawał. Jego nagła śmierć wywołała lawinę domysłów i sensacyjnych spekulacji, które zostały wielokrotnie zdementowane w ciągu 44 lat, jakie mijają od jego śmierci.

Proces beatyfikacyjny Jana Pawła I został otwarty w jego rodzinnej diecezji Belluno w 2003 roku, a więc za pontyfikatu jego bezpośredniego następcy św. Jana Pawła II. Jednym ze świadków w procesie kanonicznym, który złożył zeznania, był Benedykt XVI.

W 2017 roku Franciszek ogłosił dekret o heroiczności cnót papieża. Następnie zaaprobował dekret o uznaniu cudu uzdrowienia za wstawiennictwem kandydata na ołtarze. Miało do tego dojść w 2011 roku w Buenos Aires w Argentynie, a sprawa dotyczy niewytłumaczalnego z medycznego punktu widzenia uzdrowienia 11-latki z ciężkiej formy encefalopatii. Młoda Argentynka o imieniu Candela nie była na mszy z powodu kontuzji nogi.

Albino Luciani jest piątym papieżem z XX wieku wyniesionym na ołtarze, po św. Piusie X, św. Janie XXIII, św. Pawle VI i św. Janie Pawle II.