Jak Luteranie obchodzą Wielki Tydzień? Oto przedstawienie wydarzeń poszczególnych dni

Wielki Tydzień trwa od Niedzieli Palmowej do Wielkiej Soboty. Jest szczególnym okresem liturgicznym w luteranizmie, a Jego kulminacyjnym punktem jest najważniejsze ewangelickie święto Wielki Piątek. 

Wielki Tydzień rozpoczyna się Niedzielą Palmową, podczas której wspomina się radosny wjazd Jezusa Chrystusa do Jerozolimy. Według relacji ewangelistów Jezus wjechał do miasta na osiołku i został przyjęty przez tłumy ludzi jako Książę Pokoju. Było to wypełnienie zapowiedzi starotestamentowego proroka Zachariasza (Zach 9,9). Tłum, który zobaczył Jezusa kładł przed nim na drodze szaty palmy stąd nazwa "Niedziela Palmowa" lub "Palmarum". Ta niedziela to moment przejściowy. Wkrótce okaże się, że ludzi, którzy z taką gorliwością witali Jezusa i oddawali mu cześć kładąc przed nim palmy, zacisną swoje dłonie w pięści i będą wołać "Ukrzyżuj Go!" Święto ma zarówno charakter radosny, jak i smutny: radość ze zbawienia w Jezusie Chrystusie miesza się ze smutkiem i zrozumieniem, że zbawienie zostało okupione ofiarą Jego ciała i krwi. W Kościołach ewangelickich nie praktykuje się zwyczaju święcenia palemek.

W Wielki Czwartek luteranie upamiętniają Ostatnią Wieczerzę, którą Jezus świętował ze swoimi uczniami. To pamiątka ustanowienia przez Jezusa Chrystusa Wieczerzy Pańskiej. W Kościele sakrament ten ma różne nazwy: Wieczerza Pańska, Wieczerza Święta, Sakrament Ołtarza, Komunia Święta, Stół Pański, Eucharystia, Łamanie Chleba. W tym sakramencie Chrystus sam przychodzi w swoim Ciele i Krwi pod postaciami chleba i wina. Luteranizm od samego początku wierzy w realną i substancjalną obecność Ciała i Krwi Chrystusa w chlebie i winie. Dlatego Kościół uroczyście obchodzi Wielki Czwartek jako dzień wdzięczności za Sakrament Ołtarza. W środku Wielkiego Tygodnia jest to dzień szczególny - dzień radosny, stąd kolorem liturgicznym jest biały, w liturgii ksiądz śpiewa dziękczynne "Chwała Bogu na wysokościach!," a zbór odpowiada: "Na wysokościach Bogu cześć". W czasie nabożeństwa wielkoczwartkowego dzwonią wszystkie dzwony kościelne, które po zakończeniu milkną aż do Wielkanocy.

Wielki Piątek, pamiątka śmierci Jezusa Chrystusa, to wyjątkowe święto dla ewangelików. Reformatorzy w śmierci Jezusa na krzyżu, widzieli odkupienie ludzkich grzechów i win (teologia krzyża), podkreślając równocześnie, że Wielki Piątek jest nierozłącznie związany z Wielkanocą. W kościołach odbywają się nabożeństwa z Sakramentem Ołtarza, w wystroju dominuje kolor czarny, krzyż zakrywa się kirem, nie ma natomiast zwyczaju budowania grobu Pańskiego. Nie dzwonią dzwony, panuje poważna atmosfera. W niektórych ewangelickich domach praktykowany jest post (nie jest on obowiązkowy), unika się słuchania radia, oglądania telewizji itp.

Wielka Sobota to dzień ciszy, zadumy i przygotowania do Wielkanocy. Przed południem w niektórych parafiach odprawiane są nabożeństwach na cmentarzach. Młodzi ewangelicy z Wielkiej Soboty na Niedzielę Wielkanocną gromadzą się na spotkaniu modlitewnym nazywanym "Bezsenną nocą". Jest ono organizowane cyklicznie od 1998 r. W czterogodzinnym programie uczestniczy corocznie około 600-800 młodych osób z południowej Polski. Tegoroczna "Bezsenna noc" rozpocznie się 20 kwietnia, o godz. 20.00 w Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Drogomyślu.