Jest nowy ordynariusz diecezji drohiczyńskiej

Biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej Tadeusz Pikus został mianowany przez papieża Franciszka na nowego ordynariusza diecezji drohiczyńskiej. Zastąpi on na tym stanowisku bp. Antoniego Dydycza, który po ukończeniu 75 lat - zgodnie z prawem kanonicznym - przechodzi na emeryturę.

64-letni bp Pikus jest profesorem nauk teologicznych. Urodził się 1 września 1949 r. w Zabielu. Święcenia kapłańskie przyjął w 1981 r., po ukończeniu Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie.

W 1983 r. rozpoczął studia doktoranckie z teologii fundamentalnej na Uniwersytecie Nawarra w Pampelunie. W 1985 r. po powrocie do Polski podjął pracę jako referent w Sekretariacie Prymasa Polski, a jednocześnie rozpoczął wykłady z łaciny i z teologii fundamentalnej w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Następnie - w 1988 r. - rozpoczął pracę w seminarium na stanowisku prefekta. Od 1989 r. pełnił funkcję sekretarza Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie.

W 1990 r. wyjechał do Moskwy jako kapelan Pracowni Konserwacji Zabytków oraz Duszpasterz Polaków w ZSRR. W Moskwie zorganizował i założył College Teologii Katolickiej św. Tomasza z Akwinu - został mianowany dziekanem i wykładowcą teologii fundamentalnej.

W 1992 r., po zakończonej misji, wrócił do Polski na dawne stanowisko prefekta w seminarium duchownym. Ponadto prowadził zajęcia w Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie. W 1994 r. został mianowany na stanowisko wicerektora WMSD w Warszawie. W 1995 r. wyjechał na rok do Moskwy, by zbierać materiały do pracy habilitacyjnej. Tam też przez rok uczestniczył w seminariach profesorskich w Instytucie Prawosławnym św. Andrzeja w Moskwie.

Po powrocie do kraju został mianowany duszpasterzem przedsiębiorców i organizatorów życia gospodarczego w Warszawie - w 1997 r. został członkiem Komitetu Małych i Średnich Przedsiębiorstw, Edukacji i Etyki Zawodowej przy Krajowej Izbie Gospodarczej. W 1997 r. przejął też obowiązki rektora kościoła p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP na Bielanach. Wykładał w Akademii Teologii Katolickiej (później na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego) w Warszawie, a także w Seminarium Duchownym w Grodnie na Białorusi (Białoruś) i w Polskim Centrum Katechetycznym w Wilnie.

24 kwietnia 1999 r. papież Jan Paweł II mianował go biskupem Pomocniczym Archidiecezji Warszawskiej, przydzielając stolicę tytularną Lisinia. W maju 1999 r. został przewodniczącym Wydziału Nauki Katolickiej i wikariuszem generalnym Archidiecezji Warszawskiej.

W listopadzie 1999 r. został powołany w skład Rady ds. Ekumenizmu Konferencji Episkopatu Polski i otrzymał funkcję redaktora "Biuletynu Ekumenicznego" oraz współredaktora zeszytów "Tydzień powszechnej modlitwy o jedność Chrześcijan". W czerwcu 2000 KEP ustanowiła go swym delegatem ds. dialogu katolików i muzułmanów.

W 2001 r. został przewodniczącym Bilateralnego Zespołu Katolicko-Prawosławnego, wszedł w skład Rady ds. Dialogu Religijnego i i został przewodniczącym Komitetu ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi. W 2002 r. zasiadł w Radzie Programowej Zespołu Pomocy dla Kościoła Katolickiego na Wschodzie.

W październiku 2005 r. Ministerstwo Edukacji Narodowej nadało mu, za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania, "Medal Komisji Edukacji Narodowej". W kwietniu 2008 r. otrzymał tytuł naukowy profesora nauk teologicznych. W 2010 r. bp Pikus wszedł w skład do Zespołu KEP do rozmów z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym.