Kard. J.-L. Tauran: jesteśmy skazani na ten dialog

Wcześniej, za pontyfikatu Jana Pawła II, przez wiele lat był szefem papieskiej dyplomacji. Dziś podsumowuje swój dialog z islamem w świeżo wydanej książce "Je crois en l’homme" (Wierzę w człowieka), zawierającej jego wystąpienia nt. dialogu z religiami.

Przy okazji prezentacji swego dzieła kardynał podzielił się z Radiem Watykańskim refleksjami na temat swych doświadczeń w tej dziedzinie.

- Myślę, że w dialogu z islamem nastąpił postęp, gdy chodzi o same spotkania. Spotykamy się, przyglądamy się sobie, słuchamy się nawzajem. Problem polega jednak na tym, że wszystkie te niewielkie osiągnięcia nie miały żadnego przełożenia na prawo, administrację, a już w ogóle na życie zwyczajnych ludzi. Ten dialog pozostaje zbyt elitarny. To ważne, że taki jest, ale to nie wystarczy. Trzeba by wszystkie małe osiągnięcia, które w istocie są znikome, mogły jednak coś zmienić. Na przykład w podręcznikach do historii, wydawanych w krajach Zatoki Perskiej, chrześcijan nazywa się nie chrześcijanami, lecz błędnie wierzącymi. Tak być nie może - stwierdził z goryczą francuski purpurat kurialny.

Zaznaczył przy tym, że sytuacja we współczesnym świecie jest bardzo niebezpieczna i niepewna. Nikt nie wie, co będzie dalej i sami politycy nie mają żadnego rozwiązania - dodał. W tym kontekście wyraził zdziwienie, "jak wielu przywódców politycznych przybywa do Watykanu, aby tu szukać pomysłów".

Nie wiadomo, co będzie dalej - oświadczył rozmówca radia papieskiego i dodał ze smutkiem: "Jedna tylko rzecz jest jasna, i to bardzo niebezpieczna, a mianowicie, że Bliski Wschód już nie istnieje. Nie ma już pomostu, który do tej pory między Zachodem i muzułmańskim Wschodem tworzyli chrześcijanie. Trzeba pamiętać, że jeszcze przed stu laty stanowili oni tam 20 proc. mieszkańców, a dziś zaledwie 4 proc.".

Kard. Jean-Louis Tauran urodził się 5 kwietnia 1943 w Bordeaux. Święcenia kapłańskie przyjął 20 września 1969. W 1973 rozpoczął studia w Rzymie w zakresie prawa kanonicznego, a w 2 lata później rozpoczął pracę w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej; pracował w nuncjaturach w Dominikanie i Libanie (1975-83), po czym wrócił do Sekretariatu Stanu. Był członkiem wielu delegacji watykańskich na różnych konferencjach międzynarodowych i wielu misji specjalnych Stolicy Apostolskiej.

1 grudnia 1990 św. Jan Paweł II mianował go sekretarzem ds. stosunków z państwami w Sekretariacie Stanu, czyli nieoficjalnym szefem dyplomacji Stolicy Apostolskiej, wynosząc go jednocześnie do godności arcybiskupa i osobiście udzielił mu sakry 6 stycznia następnego roku. Stanowisko to piastował do czasu mianowania go kardynałem 21 października 2003, po czym 24 listopada tegoż roku papież powołał go na archiwistę i bibliotekarza Świętego Kościoła Rzymskiego. 25 czerwca 2007 Benedykt XVI mianował go przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego, które to stanowisko piastuje do chwili obecnej.

Jako arcybiskup i kardynał wielokrotnie uczestniczył w obradach Synodu Biskupów oraz reprezentował trzech ostatnich papieży na różnych ważnych wydarzeniach w Kościołach lokalnych. Wziął też udział w dwóch konklawe - w latach 2005 i 2013 - które wybrały odpowiednio Benedykta XVI i Franciszka. Na konsystorzu 21 lutego 2011 papież Ratzinger potwierdził go na stanowisku kardynała-protodiakona i w tym charakterze Tauran ogłosił 13 marca 2013 wybór nowego papieża - Franciszka, a gdy 19 tegoż miesiąca nowy biskup Rzymu uroczyście obejmował najwyższy urząd w Kościele, to właśnie kardynał-protodiakon nałożył mu paliusz. 20 grudnia 2014 Ojciec Święty powołał go na urząd kamerlinga Świętego Kościoła Rzymskiego.