Nie lękajcie się!

Starsi pamiętają, a młodsi pewnie wiele razy widzieli obrazy i słyszeli słowa, które Jan Paweł II wypowiedział na inauguracji swojego pontyfikatu 22 października 1978 r.: „Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!” Te słowa były wyrazem pragnienia, mottem tego wielkiego pontyfikatu, choć zapewne sam papież nie wiedział, dokąd jego samego i wszystkich nas to wezwanie poprowadzi.

Te słowa zostały wybrane na hasło tegorocznego, XXI Dnia Papieskiego, który dzisiaj przeżywamy. Chrystus wielokrotnie je wypowiadał, dodając swoim uczniom odwagi w dramatycznych często okolicznościach.

Człowiek jest istotą zalęknioną. Zawsze nią był, a jeśli sprawia wrażenie pewniaka i twardziela, to zwykle są to pozory i swego rodzaju maskarada. Nikt z nas nie jest na tyle mocny, by sam sobie poradził, żeby był samowystarczalny. Potrzebujemy słów otuchy i umocnienia. Potrzebujemy też często konkretnego wsparcia.

Zwykle nie mamy wyobrażenia, do czego nas zaprowadzi usłyszenie i pójście za takim wezwaniem Ducha, jak „nie lękajcie się!”. Bo, że to jest wezwanie płynące od Boga, jesteśmy w stanie przyjąć raczej ze spokojem i względną otwartością.

W tym kontekście, hasło kolejnego Dnia Papieskiego jest znaczące. Nie tylko nostalgicznie, mówiąc o jakiejś historycznej sytuacji, ale bardzo konkretnie dla każdego z nas dzisiaj. No właśnie. Co dla mnie, dzisiaj, ma oznaczać to wezwanie: Nie lękajcie się! Czego mamy się nie lękać? Na co mamy się otworzyć? Do jakiej refleksji i do jakiego działania wzywa nas dzisiaj Boży Duch?

Jan Paweł II modlił się tą modlitwą codziennie

Chciałbym zwrócić uwagą na dwa obszary, które – wydaje mi się – dzisiaj są dla nas szczególnym wyzwaniem, przestrzenią strachów i wewnętrznego niepokoju, a mianowicie: nadużycia, wykorzystanie seksualne przede wszystkim dzieci i młodzieży oraz reakcja na to zjawisko, a drugi to problemy związane z kryzysem migracyjnym i uchodźcami. Każdy z nas ma swoje obszary, gdzie jest wezwany: „nie lękaj się!”. Mamy też takie przestrzenie społeczne.

Kiedy mówimy o kwestii nadużyć, wykorzystania seksualnego, to wydaje się, jakby to zjawisko było tylko problemem Kościoła, kleru, jakby to była grupa społeczna szczególnie nim dotknięta. To nie jest prawda, choć medialnie zdaje się być tak przedstawiane. Byłoby to jednak zbytnie uproszczenie. Problem jest znacznie szerszy, obejmujący wszystkich, całe społeczeństwo. To prawda, że wielu księży nadużyło swojej pozycji, wykorzystało seksualnie powierzone sobie dzieci i młodzież, czy dorosłych zależnych. To zawstydza, rzuca cień na całe duchowieństwo, na Kościół. I każdy taki przypadek – jak powiedział papież Franciszek – będzie traktowany z całą powagą i surowością. To jednak nie może przesłonić faktu, że skala molestowania i nadużyć jest plagą społeczną, na którą nie możemy przymykać oczu. To kwestia pedofilii w rodzinach, w sporcie, w kulturze, ale też problemy pornografii dziecięcej i młodocianej, szalejącej dzisiaj w internecie, to turystyka seksualna, to wiele przejawów współczesnego niewolnictwa, w sieci którego wpadają miliony młodych ludzi na całym świecie. Nie wiemy do końca jak i boimy się zmierzyć z tym problemem jako społeczeństwo, ale tym bardziej powinno wybrzmieć: „nie lękajcie się!” To nie jest tylko nasz wysiłek.

Modlitwa Jana Pawła II o uwolnienie świata od wszelkiego zła

Nie mniejszym strachem, w którym potrzebujemy światła i umocnienia to obszar emigracji i uchodźtwa. Sami tego doświadczyliśmy w ostatnich dziesięcioleciach i wielu z nas ma bardzo bliski kontakt z problemami emigracyjnymi. I dlatego, patrząc zwłaszcza na to, co dzieje się na naszej wschodniej granicy, odczuwamy niepokój. Czujemy bezradność, bo kwestie techniczne, prawne, polityczne to jedno. Ale jest też człowiek, często rozdzielone rodziny, dzieci. I dlatego, pamiętajmy słowa Jana Pawła II z przesłania na Dzień Migranta, że „opieka nad migrantami i uchodźcami jest jednym z najważniejszych kierunków pracy duszpasterskiej” dla całej wspólnoty chrześcijańskiej. Otwarcie na migrantów jest jednym z przejawów naszej wiary. To rzeczywistość, która wielu paraliżuje i budzi opór.

Nie wiemy do czego nas zaprowadzi szukanie odpowiedzi na nasze współczesne: „nie lękajcie się!”, jakie Duch do nas mówi przy okazji tego XXI Dnia Papieskiego. Każdy to musi rozważyć w swoim sercu. Trzeba tylko sobie na to pozwolić. Wobec wszystkich naszych strachów, wobec poczucia bezradności, niewiedzy jak, niech zabrzmi: Odwagi, Ja Jestem, nie lękajcie się!