Libia: Kościół katolicki przeżywa chwile próby

Przed rewolucją parafia liczyła około 60-70 tys. Wiernych. Obecnie zmalała do zaledwie 3,5 tys. osób. Wspólnotę katolicką w Libii tworzą przede wszystkim obcokrajowcy, w większości ludność napływowa z Filipin oraz Czarnej Afryki. Po rozpoczęciu się rewolucji 17 lutego tego roku większość z nich opuściła Trypolis. Na miejscu pozostali przede wszystkim afrykańscy katolicy. Jednak część z nich zmuszona jest do ukrywania się ze względu na niestabilną sytuację w libijskiej stolicy.

- Afrykańczycy boją się wychodzić na ulice z powodu strachu przed rebeliantami. Część z nich jest podejrzewana o uczestnictwo w walkach o libijską stolicę po stronie dyktatora Muammara Kaddafiego - twierdzi ks. Daniel. Dodaje, że nieufność rebeliantów wywołuje fakt, iż większość spośród Afrykańczyków nie posiada dokumentów potwierdzających ich tożsamość.

Pomimo trudności parafia św. Franciszka w Trypolisie wciąż funkcjonuje. W kościele w dzielnicy Dahra regularnie odbywają się msze św. i nadal, raz w miesiącu, organizowane są spotkania ekumeniczne wszystkich Kościołów chrześcijańskich w libijskiej stolicy.

- Libijczycy to światli ludzie - przekonuje ks. Daniel - Nigdy, ani przed ani po rewolucji nie spotykaliśmy się z dyskryminacją z ich strony. Jednak po rewolucji zmienili się, tak jak zmieniły się ich potrzeby. Przypomina nam to, że teraz sam Kościół musi przejść odnowę, aby lepiej sprostać wymaganiom wiernych.

W Libii funkcjonują dwa kościoły katolickie, jeden w Trypolisie, drugi w Bengazi. Większość pozostałego majątku zostało odebrane Kościołowi katolickiemu po rewolucji w 1969 r., na której czele stał Muammar Kaddafi. Katedra w Trypolisie została przebudowana w 1970 r. na meczet, zaś katedra w Bengazi zamknięta.