Łódzki Dzień Modlitw o Uświęcenie Kapłanów

Witając zebranych metropolita łódzki abp Marek Jędraszewski powiedział: "Wysławiamy Bożą Opatrzność, która sprawiła, że początek peregrynacji symboli Światowych Dni Młodzieży, Krzyża oraz Ikony Matki Bożej Salus Populi Romani, w naszej łódzkiej archidiecezji, zaczyna się właśnie teraz, kiedy zaczynamy nasze modlitwy związane z dniem świętości kapłanów. Wiemy, że termin peregrynacji ulegał kilkakrotnie zmianom i Pan Bóg sprawił, że jest szczególna, błogosławiona zbieżność: znaków świętych i naszej modlitwy o świętość. Sercem chcemy wysławiać Boga, Pana historii". 

Następnie zebrani duchowni wspólnie odmówili modlitwę przedpołudniową z liturgii godzin i wysłuchali konferencji arcybiskupa Górzyńskiego. Mówił on: "Święty Bóg jest obecny w kapłanie na mocy święceń. W kapłanie musi się dokonać wewnętrzna przemiana i musi się ona dokonać przez Chrystusa. Chrystus posyłał apostołów w swoim imieniu. Mówił: nie nazywam was sługami, ale przyjaciółmi. To jest ta forma relacji miłości, którą Chrystus Pan ukazał swoim uczniom. 

Każdy kapłan ma być dla drugiego człowieka i ma żyć w sobie życiem Chrystusa. Dlatego ci, którzy otrzymują święcenia, otrzymują łaskę - moc Bożą, która uzdalnia nas do bycia Chrystusem w świecie. Każdy, kto nawiązał osobistą relację z Bogiem, żyje życiem Chrystusa. To zmienia tożsamość człowieka, tożsamość kapłana, w którą wpisana jest obecność Boga. Trudno nam wyobrazić sobie swoje kapłańskie życie bez tej relacji, bez tej tożsamości. Zaczynamy żyć tym nowym życiem. Ta tożsamość określa nasze powołanie. Wierni to doskonale odczytują i patrzą na nas z nadzieją, że w naszych słowach, czynach, postępowaniu, ukazujemy Jezusa Chrystusa. To, co słyszą, słyszą jakby Chrystus przez nas mówił. W czynach kapłana, widzą czyny Chrystusa".

Pierwsza część wspólnych modlitw zakończyła adoracja Najświętszego Sakramentu, której przewodniczył łódzki bp pomocniczy Marek Marczak. Po krótkiej przerwie wszyscy kapłani wraz z biskupami sprawowali Najświętszą Eucharystię, której przewodniczył arcybiskup koadiutor archidiecezji warmińskiej.

W słowie, skierowanym do kapłanów powiedział między innymi: - "My, kapłani, którzy czujemy powołanie, aby być głosicielami nauki Bożej i świadkami Jego obecności w świecie także możemy pozostać na powierzchni zadowolenia, jak to słyszeliśmy przed chwilą w Ewangelii; z tego właśnie, że możemy zaobserwować, bo Bóg daje taką łaskę; zaobserwować jakieś pozytywne efekty naszego działania. Można się z tego ucieszyć jak ci, którzy wrócili, tych 72 uczniów i z radością mówili, jakich to wielkich rzeczy dokonywali. To daje satysfakcję. W waszym kapłańskim życiu też nie brakuje takich zdarzeń, takich efektów waszego działania, które dają satysfakcję. Bogu trzeba umieć za to podziękować. Chrystus nie mówi do tych 72, wstydźcie się tego. Nie mówi, że nie mają tego w ogóle brać pod uwagę, ale mówi, że jest coś ważniejszego oprócz tych radości i satysfakcji, które są i które szczęśliwie Bóg nam daje, bo przecież także tego potrzebujemy. 

Musimy rozpoznać to, co najcenniejsze, co najważniejsze. Nie z tego się cieszcie, co da się zaobserwować - mówi Chrystus Pan, ale z tego, że wasze imiona są zapisane w niebie!" 

Liturgię zakończyło błogosławieństwo pasterskie i kapłańska agapa w refektarzu seminaryjnym. Kontynuacją modlitwy katedralnej będą wieczorne modlitwy odprawiane w parafiach. Kapłani wraz ze swoimi wiernymi będą modlić się o powołania kapłańskie i zakonne, a także świętość kapłanów.