Niemiecki fizyk w Papieskiej Akademii Nauk

Franciszek mianował 17 czerwca 65-letniego prof. Hansa Joachima Schellnhubera nowym członkiem zwyczajnym Papieskiej Akademii Nauk. Jest on profesorem fizyki teoretycznej Uniwersytetu Poczdamskiego i dyrektorem Instytutu ds. Uwarunkowań Klimatycznych w Poczdamie.

Hans Joachim Schellnhuber urodził się 7 czerwca 1950 w Ortenburgu koło Pasawy w Niemczech; jest żonaty i ma jednego syna. Studiował fizykę i matematykę na Uniwersytecie w Ratyzbonie, uzyskując tam w 1980 dyplom z fizyki teoretycznej; w 1985 na uniwersytecie w Oldenburgu obronił pracę habilitacyjną z tej dziedziny. Obecnie wykłada tam jako profesor zwyczajny, a także jako "visiting professor" w Instytute of Nonlinear Sciences Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Cruz i jako "external professor" w Instytucie w Santa Fe (Stany Zjednoczone).

Badania prof. Schellnhubera skupiają się wokół związków między rozwojem a jego skutkami dla klimatu. W 1993 został dyrektorem Instytutu Badań Klimatycznych (PIK) w Poczdamie, łącząc to z pracą wykładowcy w Katedrze Fizyki Teoretycznej na tamtejszym Uniwersytecie. W 2007 został mianowany szefem niemieckiej placówki rządowej zajmującej się sprawami klimatu i związanymi z tym emisjami oraz członkiem grupy ekspertów ds. energii i zmian klimatycznych, powołanej przez ówczesnego przewodniczącego Komisji Europejskiej José Manuela Barroso. Profesor jest ponadto członkiem wielu stowarzyszeń i instytutów naukowych i rządowych. zajmujących się sprawami energii, rozwoju i globalnych zmian klimatycznych.

Papieską Akademię Nauk powołał do życia 17 sierpnia 1603 włoski książę Federico Cesi i trzej jego przyjaciele pod nazwą Linceorum Accademia, czyli Akademia Rysiów. Gdy po kilku latach założyciel zmarł, również instytucja ta przestała istnieć, choć kilkakrotnie jeszcze próbowano ją wskrzesić, ostatecznie jednak dopiero w 1847 bł. Pius IX utworzył nową Papieską Akademię Nowych Rysiów, kolejną większą zmianę przeprowadził w 1887 Leon XIII, a Pius XI na mocy motu proprio "In multis solaciis" z 28 października 1936 nadał jej obecną nazwę.

Akademia jest obecnie jedyną tego rodzaju instytucją na świecie, skupiając w swych szeregach wybitnych specjalistów różnych dziedzin z całego świata, niezależnie od ich wyznania języka, koloru skóry itp. Głównym jej celem jest dowartościowanie wszystkich nauk niezależnie od kraju pochodzenia jej członków. Od 20 grudnia 2010 na czele instytucji stoi protestant, 86-letni obecnie szwajcarski genetyk i mikrobiolog Werner Arber, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny w 1978. Wśród 80 członków Akademii jest dwóch Polaków: ks. prof. Michał Heller - filozof, kosmolog i prof. Czesław Olech - matematyk.