Papież do Polaków: módlcie się za każde poczęte dziecko!

„Polecam waszej modlitwie każde poczęte dziecko, którego życie dane przez Boga jest święte i nienaruszalne” – powiedział papież do Polaków podczas dzisiejszej audiencji ogólnej.

Wcześniej poświęcił dzwony fundacji „Życiu tak”, które zostaną przekazane do Ekwadoru i na Ukrainę.

"Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów polskich. Na prośbę polskiej fundacji „Życiu tak” poświęciłem dzisiaj dzwony noszące tytuł: „Głos nienarodzonych”, które zostaną przekazane do Ekwadoru i na Ukrainę. Niech będą dla tych narodów i dla wszystkich znakiem mobilizacji do obrony ludzkiego życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci. Niech ich brzmienie głosi światu „Ewangelię życia”, budzi sumienia i pamięć o nienarodzonych. Polecam waszej modlitwie każde poczęte dziecko, którego życie dane przez Boga jest święte i nienaruszalne. Z serca wam błogosławię."

Papieską katechezę streścił po polsku Ks. prał. Sławomir Nasiorowski z Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej:

Papież otrzymał prezent od premiera Francji. To koszulka Leo Messiego

Serwis Papieski

Święty Paweł, w Liście do Galatów, przypomina wspólnocie pierwszych chrześcijan, by nie opierali swojej religijności tylko na obrzędach i przestrzeganiu nakazów tradycji. Naucza, że w centrum tajemnicy zbawienia i wiary jest krzyż Chrystusa, Jego śmierć i zmartwychwstanie.

Ten, który pokonał śmierć udziela wszystkim owoców swego Ducha. Pragnąc ich, należy jednak pamiętać, że dążenia ducha i ciała są sobie przeciwstawne. Uczynki ciała to zachowania sprzeczne z Duchem Boga, które prowadzą do „niezgody, sporów, zazdrości, podziałów, nienawiści” (Ga 5, 20). Owocem Ducha jest zawsze „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, opanowanie” (Ga 5, 22). Chrześcijanie, którzy przez chrzest „przyoblekli się w Chrystusa” (Ga 3, 27) są powołani, by poszukiwać tych owoców, by dzielić się nimi z braćmi.

Warto zapytać: czy nasze życie jest rzeczywiście zgodne z Duchem Bożym? Czy rodzi takie owoce? Jeśli nie, to spójrzmy na wymogi wiary nie przez pryzmat zakazów, obrzędowości i często błędnie rozumianych przykazań, które wydają się nam surowe i niemożliwe do wypełnienia, lecz przez pryzmat Bożej miłości rozlanej w naszych sercach, która rodzi owoce Ducha. Pamiętajmy, że tylko ta Miłość ma moc pociągnąć nas i przemienić nasze serca.