"Słyszę od moich parafian, że dzięki mnie się zaprzyjaźnili". Nowy polski biskup opowiada o swoim życiu

- Starałem się zawsze budować Kościół jako wspólnotę twarzy, miejsce, gdzie ludzie się poznają, budują relacje. I to się udawało. Przez wiele lat moje życie to było spanie w śpiworze, wyjazdy w góry, kajaki, rekolekcje, noclegi w szkołach w czasie rekolekcji. Teraz życie mi ogromnie przyspiesza - mówi ks. Krzysztof Dukielski, nowy biskup pomocniczy diecezji radomskiej.

Kilka dni temu szeregi polskiego Episkopatu wzmocnił ks. Krzysztof Dukielski, który 12 lipca został ogłoszony biskupem pomocniczym diecezji radomskiej. Swoim życiem i emocjami związanymi z nową funkcją w Kościele biskup nominat ks. Dukielski dzielił się z portalem "Echo dnia". 

"Moje życie to było spanie w śpiworze, wyjazdy w góry"

Urodzony w 1978 roku, ma 47 lat i został jednym z trzech najmłodszych polskich biskupów. "Na parafii mówiono: o, 47 lat ma, to młody ksiądz. Ale jak pracuje się z młodzieżą, to jest: o ja cię, ale on już wiekowy. A ja rzeczywiście czuję się ciągle młody. Przez wiele lat pracowałem z młodymi ludzi, w zasadzie jeszcze do 2023 moje życie polegało na tym, że zawsze miałem spakowaną walizkę w samochodzie. Moje życie to było spanie w śpiworze, wyjazdy w góry, kajaki, rekolekcje, noclegi w szkołach w czasie rekolekcji. Sam się dziwiłem i mówiłem, Boże kochany mam ponad 40 lat, a ja ciągle w tym śpiworku i na walizkach" - mówił w wywiadzie.

Jego doświadczenie Kościoła jest dość różnorodne. Niedługo po święceniach został skierowany na studia do Rzymu i we Włoszech spędził kolejne dziewięć lat. Pracował tam jako wikariusz, a później był proboszczem jednej z włoskich parafii. W 2013 roku wrócił do Polski, gdzie pracował przede wszystkim z młodymi, jako diecezjalny moderator Ruchu Światło-Życie czy zastępca Krajowego Biura Światowych Dni Młodzieży. Jako duszpasterz był też związany ze służbą zdrowia, a od 2021 roku był proboszczem w parafii świętego Jana Chrzciciela w Magnuszewie.

Bp Dukielski: mocno widzę potrzebę stawiania na świeckich

"Mocno widzę potrzebę stawiania na ludzi świeckich i ich rolę w naszym Kościele, we wspólnotach" - mówił. Jak podkreślał, w życiu parafialnym starał się tworzyć w Kościele "wspólnotę twarzy", w której ludzie się poznają, budują relacje. "To się udawało. Dzisiaj słyszę od moich parafian, że dzięki mnie się zaprzyjaźnili, poznali, choć kiedyś tylko mówili sobie dzień dobry. Zdaje się, że stworzyłem przestrzeń, gdzie parafianie mogli się poznać i często pojawiały się takie relacje bliskie" - dzielił się w rozmowie. I dodawał: "Te nasze inicjatywy, a to pielgrzymki, a to kajaki, wyjazdy w góry, modlitwy, spotkania formacyjne sprawiły, że ludzie zaczęli budować relacje. I podobne doświadczenie mam w pracy z młodzieżą, czy to w oazie, czy to przy Światowych Dniach Młodzieży. Dzisiaj, kiedy mamy pokolenia tak samotne, tak przestraszone, tak często zestresowane, wspólnota Kościoła nagle staje się wielką siłą".  

"Mam nadzieję, że się nie zmienię. Chciałbym być zwykłym księdzem"

Nowa funkcja w Kościele to wyzwanie i także trochę obaw, bo pociąga za sobą wiele zmian. "Życie w Magnuszewie czy w innej parafii jest ułożone, ma swój rytm. Wiem, co się będzie działo w kolejnych miesiącach, bo parafia ma swój kalendarz. Teraz życie mi ogromnie przyspiesza. Tak po ludzku jest obawa, czy uda się temu wszystkiemu sprostać. Natomiast wiem też, że Pan Bóg powołując daje siły Wiem, że będzie wiele wyzwań, z drugiej strony myślę: przecież to nie ja się wybrałem, to papież Leon" - podkreśla biskup nominat. 

Jak dodaje, biskup jest trochę jak proboszcz wielkiej parafii. "Mam nadzieję, że się nie zmienię. Chciałbym być zwykłym księdzem, bratem, towarzyszem, który w Kościele dostał inną rolę, większą odpowiedzialność w diecezji, ale po ludzku nic się nie zmienia. I mam nadzieję, że w takiej prostocie będę z ludźmi" - mówi ks. Dukielski.

Źródło: echodnia.eu / mł