Symbol nadziei, przewodniczka dla chrześcijan. Dziś obchodzimy wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Królowej

Choć w Piśmie Świętym nie ma bezpośredniego odniesienia do tytułu "Królowa", liczne fragmenty wskazują na Maryję jako tę, która zasługuje na najwyższe uznanie. Tytuł Królowej odnosi się również do Jej roli w niebie. Maryja jako Królowa jest symbolem nadziei i przewodniczką dla chrześcijan. 

22 sierpnia obchodzimy liturgiczne wspomnienie obowiązkowe Najświętszej Maryi Panny Królowej. Jest to święto, które ma głębokie korzenie teologiczne i historyczne, a jego wprowadzenie przez papieża Piusa XII w 1954 roku stanowi ważny moment w rozwoju katolickiej mariologii. Jego duchowe znaczenie zachęca wiernych do refleksji nad rolą Maryi jako Królowej nieba i ziemi.

Święto Najświętszej Maryi Panny Królowej zostało ustanowione 11 października 1954 roku przez papieża Piusa XII, który w encyklice "Ad Caeli Reginam" ogłosił Maryję Królową wszechświata. Data ta była nieprzypadkowa – rok wcześniej obchodzono setną rocznicę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Wprowadzenie tego święta miało na celu podkreślenie wyjątkowej roli Maryi w dziele zbawienia, uznając Ją za Królową nie tylko w sensie duchowym, ale także jako pośredniczkę i opiekunkę ludzkości.

Symbolika Maryi jako Królowej

Choć w Piśmie Świętym nie ma bezpośredniego odniesienia do tytułu "Królowa", liczne fragmenty wskazują na Maryję jako tę, która zasługuje na najwyższe uznanie. Słowa archanioła Gabriela podczas zwiastowania – „Błogosławiona jesteś między niewiastami” – czy wypowiedź Elżbiety: „A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?”, stanowią wyraźne wskazówki na szczególne miejsce Maryi w planie Bożym.

Z kolei fragment Apokalipsy św. Jana, opisujący niewiastę obleczoną w słońce, z wieńcem z gwiazd dwunastu na głowie, tradycyjnie interpretowany jest jako opis Matki Bożej. Od samego początku chrześcijaństwa święci i ojcowie Kościoła podkreślali królewską godność Maryi, co znalazło odzwierciedlenie w licznych modlitwach, hymnografiach i ikonografii.

Obchody i znaczenie współczesne

Choć wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Królowej nie jest świętem nakazanym, wierni są zachęcani do udziału we mszy świętej, aby oddać hołd Maryi jako swojej Królowej i Matce. W wielu krajach, zwłaszcza tych o silnej tradycji maryjnej, organizowane są liczne nabożeństwa, procesje oraz śpiewane są hymny ku czci Maryi Królowej.

Tytuł Królowej odnosi się również do Jej roli w niebie – jako tej, która wstawia się za wiernymi u swojego Syna, Jezusa Chrystusa. Maryja jako Królowa jest symbolem nadziei i przewodniczką dla chrześcijan, wskazując drogę do Boga i przypominając o nieustającej miłości i miłosierdziu.

Maryja Królowa w polskiej tradycji

W Polsce kult Maryi Królowej jest szczególnie silny. Od 1656 roku, kiedy król Jan Kazimierz ogłosił Maryję Królową Polski, Jej kult rozwinął się w niezliczonych formach. Wizerunki Maryi Królowej Polski, jak ten z Jasnej Góry, odgrywają kluczową rolę w duchowym życiu narodu, będąc symbolem jedności, przetrwania i nadziei.

Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Królowej to okazja do głębszego zrozumienia Jej roli w historii zbawienia oraz do wyrażenia wdzięczności za Jej nieustanną opiekę nad Kościołem i światem. To także czas, by na nowo zawierzyć swoje życie Maryi, która jako Królowa prowadzi nas ku pełni życia w Chrystusie.

Źródło: DEON / jh