Ukraina: duchowni wśród największych autorytetów

Kard. Lubomir Huzar, emerytowany zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego, bp Borys Gudziak oraz prof. Mirosław Marynowicz, wicerektor greckokatolickiego uniwersytetu we Lwowie znaleźli się w pierwszej piątce najważniejszych autorytetów moralnych Ukrainy.

Za najważniejszy autorytet moralny został uznany kard. Huzar, a na siódmym miejscu znalazł się Mustafa Dżemilew, długoletni przewodniczący Medżlisu Tatarów krymskich.

Lista 10 najważniejszych autorytetów moralnych Ukrainy została ogłoszona dziś, przed świętem niepodległości przypadającym 24 sierpnia, w czasopiśmie "Nowoje Wremia" - w oparciu o głosowanie przeprowadzone wśród 50 ludzi nauki, kultury i religii.

Kard. Lubomir Husar, (ur. we Lwowie w 1933 r.) jest wielkim orędownikiem pojednania polsko-ukraińskiego.

W 1944 roku przed nadejściem wojsk radzieckich opuścił wraz z rodziną Lwów i udał się na emigrację do Austrii, w później do USA. W latach 1958-1969 pracował jako wykładowca akademicki w Stamford. W latach 1969-1972 był profesorem eklezjologii na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana w Rzymie. 30 marca 1958 w katedrze w Stamford przyjął święcenia kapłańskie w obrządku bizantyjskim. W 1972 roku wstąpił do zakonu studytów.

2 kwietnia 1977 został mianowany przez arcybiskupa Josyfa Slipego sufraganem i otrzymał w Castel Gandolfo potajemnie sakrę biskupią bez wcześniejszego zatwierdzenia papieskiego. Pełnił funkcję archimandryty mnichów studytów na Europę i Amerykę.

W 1993 powrócił na Ukrainę z zadaniem zorganizowania klasztoru studytów w diecezji tarnopolskiej, a w 1995 roku został wybrany przez Synod Biskupów Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego na egzarchę kijowsko-wyszhorodzkiego. 25 stycznia 2001 roku został wybrany przez Synod arcybiskupem większym Lwowa i zwierzchnikiem ukraińskich grekokatolików na całym świecie. 10 lutego 2011 z racji wieku złożył rezygnację z tej funkcji.

Borys Gudziak, obecnie biskup ukraińskiej diaspory we Francji, urodził się 24 listopada 1960 w mieście Syracuse (stan Nowy Jork w USA) w rodzinie emigrantów ukraińskich. Po ukończeniu studiów przeduniwersyteckich uzyskał w 1980 dyplom w zakresie filozofii i biologii na Uniwersytecie w Syracuse. Następnie wyjechał na dalszą naukę do Rzymu, gdzie wstąpił do Kolegium "Santa Sofia" i studiował w Papieskim Uniwersytecie Urbanianum, uzyskując w 1983 dyplom z teologii.

Potem wrócił do Stanów Zjednoczonych, ale w 1992 przeniósł się na stałe do Lwowa, gdzie założył Instytut Historii Kościoła, którego w 10 lat później został dyrektorem. Ówczesny arcybiskup większy lwowski kard. Myrosław Lubacziwśkyj mianował go w 1993 przewodniczący komisji ds. odnowienia Akademii Teologicznej we Lwowie. W latach 1994-95 B. Gudziak ponownie przebywał w Rzymie, tym na studiach w Papieskim Instytucie Wschodnim, pogłębiając tam szczególnie myśl neopatrystyczną rosyjskiego teologa prawosławnego Gieorgija Fłorowskiego. Po powrocie na Ukrainę w 1995 został wicerektorem, a w 5 lat później rektorem lwowskiej Akademii Teologicznej, przekształconej następnie w Ukraiński Uniwersytet Katolicki.

26 listopada 1998 przyjął w greckokatolickiej katedrze św. Jura (Jerzego) we Lwowie święcenia kapłańskie. 21 lipca 2012 Benedykt XVI mianował go egzarchą apostolskim dla wiernych ukraińskich obrządku bizantyńskiego, mieszkających we Francji i biskupem tytularnym.

Bp Gudziak, ryzykując życie dał się poznać jako jeden z głównych duszpasterzy Majdanu w Kijowie, jak również jako jeden z ważnych ambasadorów niepodległości ukraińskiej poza jej granicami.

Prof. Myrosław Marynowycz (ur. 4 stycznia 1949 we wsi Komarowice w obwodzie lwowskim) jest dziennikarzem, tłumaczem (z angielskiego), pedagogiem, a od 2008 prorektorem Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego we Lwowie.

W 1976 wraz z Mykołą Matusewyczem założył Ukraińską Grupę Helsińską, za co w rok później trafił do więzienia i spędził 7 lat w łagrze w Rosji i 5 na zesłaniu w Kazachstanie. Po powrocie na Ukrainę był m.in. w latach 1990-93 pracownikiem naukowym Instytutu Studiów Wschodnioeuropejskich w Kijowie a w 1991 współzałożył ukraińską sekcję Amnesty International.

W 1997 założył Instytut Religii i Społeczeństwa w greckokatolickiej Akademii Teologicznej we Lwowie, przekształconej później w Ukraiński Uniwersytet Katolicki, którego od 2008 jest prorektorem.