W poniedziałek pogrzeb o. Tomasza Pawłowskiego OP

W poniedziałkowe południe w kościele św. Jacka odprawiona zostanie msza święta. Pogrzeb rozpocznie się o godz. 14 na cmentarzu Rzeszów-Wilkowyja. Ciało ojca Pawłowskiego zostanie złożone w zakonnym grobowcu.

O. Tomasz zmarł w poniedziałek w wieku 89 lat, spędził w zakonie 67 lat, a w stanie kapłańskim prawie 60.

- Ojciec Tomasz wraz z ojcem Joachimem Badenim i innymi był tym, który zainicjował zajęcie się przez dominikanów duszpasterstwem akademickim i pracą pomagającą studentom w dojrzały sposób przeżywać wiarę i przejść okres charakterystyczny dla młodzieży studenckiej, która zaczyna myśleć krytycznie i weryfikuje swoje dotychczasowe poglądy - powiedział PAP o. Jan Andrzej Kłoczowski.

Jak podkreślił, ojciec Tomasz "pomagał ludziom być dojrzałymi katolikami". - Dzięki o. Tomaszowi młodzi ludzie znajdywali wiarę w sposób pogłębiony. Jego praca wychowawcza opierała się na dwóch zasadach: samowychowaniu i odpowiedzialności. Samowychowanie nie polegało na egoistycznym podnoszeniu dobrego samopoczucia przez człowieka, tylko było to samowychowanie ku jakiemuś zadaniu, przede wszystkim ku pogłębionemu przeżyciu wiary i podjęciu odpowiedzialności w życiu rodzinnym, zawodowym i społecznym - mówił o. Kłoczowski.

Podkreślił, że o. Pawłowski był "niesłychanie dobrym i łagodnym człowiekiem", który wiele wymagał od siebie i oczekiwał odpowiedzialności od innych. - Jednocześnie nie wychowywał pod siebie. Nie wychowywał innych Tomaszów - zaznaczył o. Kłoczowski.

Pawłowski urodził się 18 stycznia 1927 r. w Poznaniu. Jako siedemnastolatek walczył w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie rozpoczął studia na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie zetknął się z Duszpasterstwem Akademickim Dominikanów.

W 1949 r. wstąpił do Zakonu Dominikanów, a siedem lat później, w czerwcu 1956 r. w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie. Studiował na KUL i Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie obronił doktorat.

Pracował jako duszpasterz we Wrocławiu i Poznaniu, gdzie wspólnie z ojcem Joachimem Badenim prowadził duszpasterstwo studentów, którego był wychowankiem.

W 1964 r. na prośbę ówczesnego arcybiskupa krakowskiego Karola Wojtyły założył w Krakowie duszpasterstwo akademickie "Beczka". - Skąd się wzięła krakowska Beczka? Parafrazując Księgę Rodzaju można powiedzieć, iż na początku było zero. Gdy po raz pierwszy stanąłem na progu przyszłego Duszpasterstwa Akademickiego, powiedziałem: to jest beczka. Jako optymista z urodzenia nie patrzyłem na śmieci, nie widziałem brudnych ścian, zwróciłem uwagę jedynie na kształt architektoniczny - tak opowiadał o początkach krakowskiego duszpasterstwa akademickiego. Prowadził je do 1983 r. W 1987 r. założył duszpasterstwo akademickie "Szopka" w Rzeszowie. W latach 1994-2005 mieszkał i pracował w Gdańsku, później wrócił do rzeszowskiego klasztoru.

W 2004 r. Rada Miasta Krakowa przyznała o. Pawłowskiemu honorowe obywatelstwo miasta za jego zasługi w wychowywaniu wielu pokoleń studentów "w duchu prawdy oraz patriotycznej powinności". Prezydent Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.