Watykan: Capella Giulia wznawia działalność

Po przerwie związanej z pandemią koronawirusa 1 lipca wznowił swą działalność historyczny chór bazyliki św. Piotra w Watykanie – Cappella Giulia.

Choć mniej znany niż chór Kaplicy Sykstyńskiej (Cappella Sistina), działa on od ponad 500 lat, z przerwą w latach 1980-2008. Jego najsłynniejszymi dyrektorami-dyrygentami byli wielcy włoscy kompozytorzy: Giovanni Pierluigi da Palestrina i Domenico Scarlatti.

Cappella Giulia śpiewa w czasie liturgii w bazylice watykańskiej, nie odprawianych przez papieża. Gdy głównym celebransem jest papież, zawsze towarzyszy mu Cappella Sistina.

Chór Cappella Giulia zawdzięcza swą nazwę papieżowi Juliuszowi II, który założył go w 1513 r. Zadaniem śpiewaków (12 mężczyzn i 12 chłopców) było muzyczne towarzyszenie codziennym Mszom i godzinom kanonicznym odprawianym przez kanoników kapituły bazyliki św. Piotra. Przy różnych okazjach chór śpiewał także w innych kościołach Rzymu. Zdarzało się, że zarówno Cappella Sistina, jak i Cappella Giulia wspólnie uświetniały wielkie celebracje, np. w czasie Bożego Narodzenia i Wielkanocy w Watykanie.

Za pontyfikatu Jana Pawła II chór został rozwiązany przez kapitułę watykańską w ramach reorganizacji aktywności muzycznej w bazylice św. Piotra. Jego obowiązki przejął chór dyrygowany przez prał. Pablo Colino Paulisa z Hiszpanii, w którym głosy kobiece zastąpiły głosy chłopięce. Ta sama kapituła przywróciła chór Cappella Giulia za pontyfikatu Benedykta XVI.

Śpiewacy chóru Cappella Giulia, podobnie jak chóru Kaplicy Sykstyńskiej oraz chórów bazylik: św. Jana na Lateranie i Matki Bożej Większej mają starodawny papieski przywilej ubierania się w strój „duchowny”, podobny do prałackiego - na znak, że są integralną częścią i „liturgicznym wyrazem” Kościoła.

Zanim powstał chór Capella Giulia, w bazylice św. Piotra istniała schola cantorum, której istnienie potwierdzone jest od czasów papieża Grzegorza Wielkiego (590-604). Za pontyfikatu Sykstusa IV (1471-1484) powstał też chór Cappella Sistina.