Macie prawo pochować wasze utracone dziecko. Jak to zrobić? [INSTRUKCJA]

Po nagłym zakończeniu ciąży przychodzi druga trauma. Zderzenie się z biurokratycznym światem szpitali, urzędów, praw i zasad jest dla wielu rodziców, których nadzieja została brutalnie przerwana, bolesnym doświadczeniem. Nie informowani przez bliskich czy personel szpitala, nie wiedzą o prawach, jakie im przysługują. Co zrobić po poronieniu? Oto instrukcja krok po kroku.

Przede wszystkim należy pamiętać, że rodzice prawo do pochowania szczątków dziecka i to niezależnie od tego, jak długo trwała ciąża (przy czym "poronienie" w świetle prawa oznacza śmierć dziecka do 22. tygodnia, zaś po upływie 22. tygodnia mowa jest o "urodzeniu martwym"). Jeśli tylko chcą, mogą zorganizować pogrzeb - niezależnie od tego, czy dziecko zostanie zarejestrowane w Urzędzie Stanu Cywilnego.

Jeśli nie chcesz organizować pogrzebu, to zrobi to szpital - jest do tego prawnie zobowiązany, gdyż rodzice, zgodnie z obowiązującym prawem, nie muszą tego robić (pozostawia się to ich decyzji).

Co zrobić jednak, jeśli chcesz zająć się pogrzebem? Jak to zrobić?

Tłumaczymy krok po kroku:

1.1 Odbierz ze szpitala tzw. kartę martwego urodzenia - to dokument, który pozwoli zarejestrować dziecko w Urzędzie Stanu Cywilnego (jest to potrzebne, by uzyskać świadczenia: urlop macierzyński i zasiłek pogrzebowy). Na karcie znajdują się podstawowe dane osobowe matki oraz dziecka (w tym imię i płeć).

1.2 Karta zostanie przekazana przez szpital bezpośrednio do USC (można też zrobić to na własną prośbę osobiście), ale pamiętaj, że uzyskanie tego dokumentu jest możliwe tylko, jeśli znana jest płeć dziecka.

1.3 Dlatego konieczne może być przeprowadzenie badań DNA, szczególnie jeśli poronienie miało miejsce wcześnie - gdy nie była jeszcze rozpoznana płeć dziecka. Szacuje się, że płeć jest rozpoznawalna ok. 16 tygodnia ciąży, ale może być to zarówno wcześniej, jak i później. Koszt takich badań wynosi ok. 500 złotych (i jest to koszt nierefundowany).

LUB

2. Odbierz kartę zgonu ze szpitala (należy zgłosić to komuś z personelu). Pamiętaj jednak, że w tym przypadku nie odbierzesz zasiłku pogrzebowego (a więc będzie trzeba pokryć koszty pogrzebu z własnej kieszeni), a matka nie będzie uprawniona do odbioru urlopu macierzyńskiego. Karta zgonu, zgodnie z ustawą o cmentarzach i chowaniu zmarłych, pozwala jedynie na zorganizowanie pogrzebu.

3. Na podstawie karty martwego urodzenia lub karty zgonu możliwe jest zorganizowanie pogrzebu. Należy udać się do administracji cmentarza, gdzie ustala się dokładną datę oraz miejsce pochówku. Ciało dziecka jest odbierane przez zakład pogrzebowy i odpowiednio przygotowane. Dziecko można pochować w mogile zbiorowej, grobie rodzinnym lub osobnym.

4. Jeśli pogrzeb ma mieć charakter religijny, należy również zgłosić to w kancelarii parafialnej i ustalić z księdzem. Nie ma znaczenia, czy dziecko było ochrzczone - zgodnie z obowiązującą doktryną i przepisami, prośba rodziców oznacza "pragnienie chrztu dla dziecka". W czasie pogrzebu może odbyć się również Msza św. za rodziców i bliskich.

5. Jeśli potrzebujecie zasiłku pogrzebowego, to pamiętajcie, że przysługuje on wszystkim, którzy doświadczyli poronienia lub martwego urodzenia - niezależnie od długości okresu ciąży.

Wypłata zasiłku jest możliwa tylko jeśli dostarczycie do ZUS-u skrócony odpis urodzenia dziecka martwego lub akt zgonu (wystawia je urząd stanu cywilnego). Wysokość zasiłku, niezależnie od kosztów pogrzebu, wynosi 4000 złotych. Co istotne, ustawa przewiduje, że czas na złożenie wniosku to 12 miesięcy od daty śmierci. W załatwieniu formalności związanych z organizacją pogrzebu i otrzymaniem zasiłku pogrzebowego pomagają zakłady pogrzebowe, jednak należy pamiętać, że akt zgonu trzeba załatwić osobiście niedługo po poronieniu.

6. Niezależnie od tego, w którym tygodniu ciąży doszło do poronienia, kobiecie przysługuje prawo do zasiłku i urlopu macierzyńskiego w wymiarze ośmiu tygodni (56 dni). Równocześnie nie może on trwać krócej niż siedem dni od dnia śmierci dziecka. Podstawą przyznania urlopu macierzyńskiego i wypłaty zasiłku macierzyńskiego jest przekazanie skróconego aktu urodzenia martwego dziecka (wystawia je urząd stanu cywilnego) lub jego kopii potwierdzonej za zgodność z oryginałem przez płatnika zasiłku (prawo do urlopu przysługuje kobiecie również w razie urodzenia martwego dziecka lub zgonu dziecka przed upływem 8 tygodni życia). Dokumenty te należy przekazać pracodawcy wraz z wnioskiem o urlop macierzyński.

Zasiłek macierzyński wynosi 100% miesięcznego wynagrodzenia, wyliczanego na postawie średniej z ostatnich 12 miesięcy. Warto pamiętać, że jeżeli z jakiegoś powodu kobiecie nie uda się zarejestrować dziecka (np. nie udało się określić płci i wydać karty martwego urodzenia), ma ona prawo do zwolnienia lekarskiego L4. W czasie oczekiwania na dokumenty z urzędu stanu cywilnego można ubiegać się o zasiłek chorobowy, który - po otrzymaniu dokumentów - zmienia się na zasiłek za urlop macierzyński po poronieniu.