Herta Müller, Marjane Satrapi, Amos Oz...

Herta Müller, Marjane Satrapi, Amos Oz, Rabih Alameddine, Claude Lanzmann i Jurij Andruchowycz będą gośćmi 2. Międzynarodowego Festiwalu Literatury im. Josepha Conrada, organizowanego pod hasłem "Inne światy, inne języki", który potrwa od 2 do 7 listopada 2010 roku.

Herta Müller (ur. 1953) jest niemiecką pisarską rumuńskiego pochodzenia. Zadebiutowała w 1982 roku powieścią Niziny. Pierwsze wydanie ukazało się w okrojonej formie, gdyż cenzura nie zgodziła się na druk niektórych fragmentów. W 1987 roku z ówczesnym mężem (pisarzem Richardem Wagnerem) wyemigrowała do Niemiec, gdzie mieszka do dziś. Wykładała na niemieckich uczelniach i zajmowała się pisaniem. W 2009 roku otrzymała Literacką Nagrodę Nobla. W języku polskim ukazały się następujące książki Müller: Sercątko, Dziś wolałabym siebie nie spotkać, Lis już wtedy był myśliwym, Król kłania się i zabija, Niziny, Człowiek jest tylko bażantem na tym świecie, Głód i jedwab.

Marjane Satrapi (ur. 1969) jest irańsko-francuską autorką komiksów i powieści graficznych, a także reżyserką filmów animowanych. W latach 2000-03 ukazały się we Francji cztery tomy jej najsłynniejszej powieści graficznej Persepolis, w której opowiada o swym życiu w Iranie i w Europie. W 2007 roku na jego podstawie powstał film animowany, który Marjane wyreżyserowała wraz z Vincentem Paronnaudem. Jest laureatką prestiżowego konkursu komiksowego organizowanego przy okazji Festiwalu Komiksu w Angoulême. W Polsce prócz Persepolis ukazały się: Kurczak ze śliwkami oraz Wyszywanki.

Amos Oz (ur. 1939) jest izraelskim eseistą, prozaikiem i publicystą. Zadebiutował w 1965 roku zbiorem opowiadań Tam, gdzie wyją szakale. W przekładzie na polski ukazało się kilka jego powieści i zbiorów opowiadań, m.in. Firma, Mój Michał, Czarna skrzynka, Pantera w piwnicy, Poznać kobietę, Aż do śmierci, Nagle w głębi lasu, Rymy życia i śmierci, Sceny z życia wiejskiego. Amos Oz współzakładał organizację Szalom Achszaw (Pokój Teraz). Jest wykładowcą literatury na Uniwersytecie im. Ben-Guriona w Beer Szawie. Od kilku lat wymieniany jest w gronie faworytów do literackiej Nagrody Nobla.

Rabih Alameddine (ur. 1959) jest amerykańskim pisarzem. Oprócz wydanej po polsku powieści Hakawati. Mistrz opowieści opublikował w USA dwie powieści – Koolaids i I, the Divine – oraz zbiór opowiadań The Perv. Alameddine jest także malarzem, swe prace wystawiał w wielu galeriach w Europie, Ameryce i na Bliskim Wschodzie. Mieszka w San Francisco i Bejrucie.

Jurij Andruchowycz (ur. 1960) jest ukraińskim poetą, prozaikiem, eseistą, tłumaczem i muzykiem. Zadebiutował w 1985 roku jako poeta. W tym samym roku założył (z Wiktorem Neborakiem i Ołeksandrem Irwańcem) grupę Bu-Ba-Bu (Burleska-Bałagan-Bufonada), która w znaczący sposób wpłynęła na ukraińską scenę literacką. Uznanie przyniosły mu publikowane w latach 90-ych powieści: Rekreacja, Moscoviada oraz Perwersja. W Polsce – prócz wspomnianych powieści – ukazały się również następujące książki: powieść Dwanaście kręgów; zbiory esejów Erz-herz-perz, Ostatnie terytorium. Eseje o Ukrainie oraz napisana wspólnie z Andrzejem Stasiukiem Moja Europa. Dwa eseje o Europie zwanej Środkową; tomy wierszy Piosenki dla martwego koguta, Egzotyczne ptaki i rośliny. Wiersze z lat 1980–1990. Jest laureatem m.in. prestiżowej Nagrody Angelus, przyznawanej we Wrocławiu.

Claude Lanzmann (ur. 1925) jest francuskim reżyserem, reporterem, dokumentalistą, redaktorem naczelnym pisma literacko-politycznego Les Temps Modernes (założonego przez Paula Sartre’a i Simone de Beauvoir). Światowy rozgłos przyniósł mu film Shoah – mówiona historia Holokaustu, w której Lanzmann zaprezentował świadectwa Żydów, Polaków i Niemców, pomijając źródła historyczne. Zależało mu na pierwszoosobowej narracji uczestników wojny. Inne jego filmy: Dlaczego Izrael (1972), Tsahal (1994), Sobibór (2001) oraz Raport Karskiego (2010).