Skąd pochodzi "do re mi fa sol la si do"?

Wiele świetnych rzeczy pochodzi od katolików.

Jedną z nich jest solfeż (fran. solfège). Solfeż to nauka i metoda czytania nut głosem. W tym systemie każda nuta na muzycznej skali odpowiada danemu słowu. Na pewno się z tym zetknęliści, bo brzmi: do, re mi, fa, sol, la, si, do.

Skąd pochodzi ten system? Okazuje się, że swoje źródła ma w katolickim hymnie z VIII wieku, autorstwa benedyktyna Pawła Diakona. Jest autorem łacińskiej pieśni "Ut queant laxis" na cześć św. Jana Chrzciciela:

Ut queant laxis, Resonare fibris. Mira gestorum, Famuli tuorum. Solve polluti Labii reatum Sancte Ioannes - to pierwsze słowa, ale też źródło znanego "do re mi...".

Co się dzieje, gdy organista zaczyna dyskutować z księdzem podczas nabożeństwa? >>

Kilkaset lat później w XI-wiecznych Włoszech teoretyk muzyki Gwido z Arezzo stworzył pierwszą wersję solfeżu opartą na hymnie Pawła Diakona. Jest ona dobry źródłem ponieważ gdy melodia przesuwa się po gamie, niektóre sylaby padają na kolejne dźwięki idące w górę.

Do zastąpiło ut w XVII wieku. Powstało ono z pierwszej sylaby nazwiska Giovanniego Battisty Doniego, który tej zmiany dokonał. Połączył również pierwsze litery ostatnich wyrazów, będących wezwaniem do św. Jana (Sancte Ioannes), co utworzyło si.