Wystawa prac Tony’ego Cragga w Orońsku

Wystawę prac jednego z najwybitniejszych współczesnych rzeźbiarzy Tony’ego Cragga będzie można od soboty oglądać w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Brytyjski artysta określany jest mianem "mistrza materiału" i "współczesnego klasyka".

Krytycy sztuki sytuują dzieła Cragga pomiędzy sztuką abstrakcyjną a figuratywną. Artysta wykorzystuje w swej twórczości różnorodne materiały: brąz, kamień, szkło, ceramikę, żywicę, drewno. Dlatego - jak podkreśla kuratorka wystawy Eulalia Domanowska - Cragg uznawany jest za "mistrza materiału".

Według niej brytyjskiego rzeźbiarza można też nazwać "współczesnym klasykiem". - To brzmi paradoksalnie, ale bardzo dobrze charakteryzuje twórczość Cragga, który zaczynał tworzenie nie od rzeźby, ale od obiektów i instalacji. Dopiero później skierował się w stronę rzeźby klasycznej, ujawniając jednak nowe spojrzenie na nią - dodała kuratorka.

Artysta początkowo używał w swej twórczości gotowych rzeczy, składając z nich nowe całości, jak na przykład obiekt "Minster" z 1988 roku. W latach 90. XX w. Cragga zaczynają pociągać klasyczne materiały rzeźbiarskie i organiczny świat natury. Z brązu, drewna, kamienia, szkła, ceramiki, eleganckiej stali nierdzewnej czy żywicy powstają organiczne formy, które zwracają uwagę dynamiką meandrującego kształtu. Jest to szczególnie widoczne np. w serii "Early Forms" i w rzeźbach, na które składają się profile ludzkich twarzy.

Artysta czerpie inspiracje z różnych dziedzin nauki np. z chemii czy fizyki oraz z życia codziennego, nadając swoim pracom nazwy z codzienności, np. "Daleki kuzyn" albo imiona osób.

Wystawa w Orońsku jest największą do tej pory prezentacją twórczości brytyjskiego artysty w Polsce. Pierwsza jego wystawa odbyła się w 1988 roku w Galerii Foksal w Warszawie, druga w 1997 r. w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie i w Galerii Bunkier Sztuki w Krakowie.

Na ekspozycję w Orońsku składa się 35 rzeźb, w większości monumentalnych, które wypełniają całą powierzchnię wystawową Centrum Rzeźby Polskiej: trzy galerie i otaczający centrum stary park.

Kuratorka wystawy podkreśla, że artyście spodobał się pomysł eksponowania prac w dysponującym parkiem Orońsku, bowiem od 2006 r. sam prowadzi Park Rzeźby Waldfrieden w Wuppertalu w Niemczech, położony w krajobrazowym rezerwacie przyrody.

Obok prac przestrzennych na wystawie prezentowany jest zestaw rysunków i akwarel, które są samodzielnymi seriami dzieł sztuki, dającymi widzowi szerszy pogląd na twórczość Tony’ego Cragga.

- Wystawę w Orońsku możemy traktować jako niewielką retrospektywę prac Cragga; najstarsza pochodzi z 1984 roku, najmłodsze powstały w 2015 r. na włoskiej wyspie Murano, słynącej z produkcji szkła. I właśnie z tego materiału zostały one wykonane - zaznacza Domanowska.

Wystawa będzie prezentowana do 30 października. Część ekspozycji z Orońska ma być pokazana w przyszłym roku w Muzeum Współczesnym we Wrocławiu, które jest partnerem projektu oraz współwydawcą katalogu.

Ekspozycja objęta została honorowym patronatem Ambasadora Wielkiej Brytanii w Polsce oraz British Council w Warszawie.

Tony Cragg urodził się w 1949 w Liverpoolu; jest jednym z najsłynniejszych rzeźbiarzy na świecie. Ukończył Wimbledon School of Art i Royal School of Art w Londynie. W ciągu ostatnich trzech dekad jego prace pokazywano w wielu prestiżowych muzeach, galeriach i parkach rzeźby, takich jak m.in. Kröller-Müller Museum w Otterlo (Holandia), Yorkshire Sculpture Park w West Bretton (Wielka Brytani) oraz w Luwrze w Paryżu, w Galerii Belvedere w Wiedniu, na Biennale CAFA w Pekinie, Biennale w Sydney, Muzeum Sztuki w Limie, Biennale w Wenecji, kilkakrotnie na Documenta w Kassel (Niemcy),a ostatnio w Ermitażu w Sant Petersburgu.

W 1988 roku reprezentował Wielką Brytanię na 43. Biennale w Wenecji. W tym samym roku otrzymał też prestiżową Nagrodę Turnera w Londynie, a w 2002 został Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego.

Cragg łączył twórczość z nauczaniem. Był m.in. profesorem na Uniwersytecie Sztuk w Berlinie, a w latach 1988-2001 na Akademii Sztuki Kunstakademie w Düsseldorfie i następnie przez dziesięć lat jej dyrektorem.

Artysta od 1977 roku mieszka i pracuje w Wuppertalu, gdzie założył swoje studio i prowadzi Park Rzeźby Waldfrieden. Od 1979 roku współpracuje z londyńską Lisson Gallery.