#chorobliwa zazdrość

- Niektórzy z nas sobie z zazdrością nie radzą. Cała sztuka polega na tym, żeby po pierwsze nauczyć się, że zazdrość sama w sobie nie jest niczym złym, a wręcz może być czymś bardzo dobrym i bardzo potrzebnym. A po drugie, że istnieją dwa rodzaje zazdrości: one się różnią dość radykalnie i łatwo poznać, z którą mamy do czynienia - mówi o. Adam Szustak OP.

25-latek zadzwonił do dziewczyny i zapowiedział swoją rychłą wizytę. Kobieta poprosiła jednak, aby przyjechał w inny dzień. Ale mężczyzna był już prawie na miejscu, gdzie zamiast samochodu ukochanej zobaczył nieznane sobie BMW. Przekonany o zdradzie mężczyzna zniszczył siekierą karoserię, szyby i reflektory auta - czytamy w komunikacie policji. 

Zazdrość bywa patologiczna. Często zamienia się w paranoję. Staje się obsesją, powoduje lęk i niepokój. Czy życie z osobą nad wyraz zazdrosną jest możliwe?

O początkach zazdrości, potrzebie kontrolowania partnera, braku zaufania i problemach w relacji opowiada psychoterapeuta.

Na wstępie trzeba zaznaczyć, że nikt nie może pomóc człowiekowi zazdrosnemu, jeśli on sam nie chce pomocy. Ludzie zazdrośni pełni są poczucia winy i niższości. Mają niewiele szacunku dla samych siebie, co nie pozwala im odczuć lub przyznać, że ich problem jest poważny.

Czym się różni zazdrość faceta od zazdrości kobiety?

Zatrzymać się i spojrzeć w swoje wnętrze. Raz zrozumiawszy, że zazdrość łączy się z nerwicą, która jest pewną chorobą psychiczną, można jej stawić czoło i pokonać ją, lub też poddać się jej i stać się jej niewolnikiem.

Nie ma się z czego śmiać, kiedy żyje się z osobą patologicznie zazdrosną. Pozostając biernym, uległym, można narazić się nawet na przemoc fizyczną. Jedynie wtedy, gdy jest się zdecydowanym, konsekwentnym, o silnej woli - osoba zazdrosna szanuje nas i zachowuje dystans.

{{ article.description }}