#cnota

O teologalnej cnocie nadziei, której tak bardzo potrzebuje dzisiejszy świat, cechującej ludzi, których serce jest młode mówił papież podczas dzisiejszej audiencji ogólnej.

Jezuita o. Paweł Kowalski opublikował w mediach społecznościowych krótkie filmy, w których wyjaśnia, w jaki sposób człowiek wpada strapienie duchowe i jakie mogą być tego konsekwencje.

Nic tak z natury nie niszczy cnoty, jak błaznowanie, igraszki i pogaduszki. I znów, nic tak nie odnawia postarzałej duszy i nie powoduje, że zbliża się ona do Boga, jak bojaźń Boża, piękna uważność, nieustanne staranie się o Boże nauki, uzbrajanie się w modlitwę i poszukiwanie zysku z nocnego czuwania. Publikujemy fragment książki "Filokalia, tom 1".

"Czasami bywa tak, że jeżeli dobrze dążymy do doskonałości i wzrastamy w cnocie, demony się usuwają. Ale tylko na chwilę..." - mówi Tomasz Nowak OP.

Wstydliwość należy dzisiaj do zagubionych cnót. Dawniej stanowiła ona naturalny sposób ochrony własnych granic, intymności, czystości. Pomagała zachować godność ludzką i broniła przed reifikacją. Wstydliwości uczono w rodzinach od najmłodszych lat. Jej brak spotykał się z powszechną dezaprobatą. Szczególny nacisk kładziono na właściwy strój w miejscach świętych.

Refleksje wokół rozeznawania o cnocie pobożności.

Średniowieczni pielgrzymi ormiańscy rozpoczynali pobyt w Jerozolimie od trzydniowego przygotowania do spowiedzi. Następnie uczestniczyli w "siedmiu boskich liturgiach", aby siedem grzechów głównych stopniowo zwyciężały cnoty:

Na osobie lojalnej możemy polegać jak na Zawiszy, czyli ufać jej niezależnie od okoliczności. "Ciemniejsza" strona lojalności kojarzy się z czasami PRL i zwana bywała "lojalką". Lojalność myli się czasem z "lojalizmem", lojalny - z "lojalistą". Współcześnie lojalność to dźwignia biznesu. Firmy oferują klientom "programy lojalnościowe", generując zyski. Czym więc jest cnota lojalności?

Wierność nie wypadła jeszcze z obiegu. I na pewno niejedno ma imię. Możemy być bowiem wierni zadaniu, ideałom, wartościom, Ojczyźnie lub tradycji, w końcu innej osobie: przyjacielowi, żonie, mężowi czy nawet pracownikowi.

Ta cnota należy chyba do najbardziej zapomnianych, by nie rzec, włożonych między bajki. Chodzi o wielkoduszność, która jest etyczną córką męstwa, pokory i ufności.

Czym jest prawdziwe dziewictwo? Czy jest przymiotem tylko dziewcząt? I czy czystość przedmałżeńska nie jest ideałem niemożliwym do zrealizowania?

{{ article.description }}