#domy serca

"Okazuje się, że wystarczy zwykłe bycie z ludźmi, życie razem z nimi, dzielenie wspólnych problemów, trosk i radości, bycie blisko. Nie wyjeżdżamy z żadnym konkretnym projektem. To z bliskości i przyjaźni, które zawieramy, rodzą się przeróżne działania" - mówi Anna Jarzyniewska. W Międzynarodowy Dzień Dzieci Ulicy przeczytaj rozmowę z wolontariuszką Domów Serca - wspólnoty, która towarzyszy ubogim na peryferiach świata. Otwarte serce to ich jedyne "narzędzie".

Świadectwo życia to najskuteczniejszy środek ewangelizacji - podkreślił bp Romuald Kamiński. Ordynariusz warszawsko-praski spotkał się wolontariuszami Wspólnoty Domy Serca, która od roku 2012 istnieje na terenie diecezji.

Przypomniałam sobie jej słowa, że jeśli kiedykolwiek będzie świętą, będzie stale nieobecna w niebie…

Walące się domy, głodne dzieci i my - odważni. Odkryłam, że to ja jestem uboga, a oni wcale nie potrzebują ode mnie supermocy. Opowiem wam kilka historii o życiu w slumsach i moich odkryciach.

Żeby wyjechać, rzuciła pracę. Teraz zaczyna od nowa. Zapytałam, czy wpisała sobie misję do CV. - Oczywiście - zapewnia - Pragnienie Boga nie jest mniej ważne niż potrzeba rozwoju...

Domy Serca - międzynarodowa organizacja misyjna choć powstała jako próba odpowiedzi na płacz cierpiących dzieci w najbiedniejszych dzielnicach świata, obecnie skierowana jest do każdej osoby.

Historia polskiego niegrzecznego chłopca, który zapragnął zbawiać świat, zostając świeckim misjonarzem w Afryce.

- Jesteśmy otwarci na to, gdzie prowadzi nas Duch. Już teraz widzimy, że tutaj wielkim cierpieniem jest samotność ludzi na wielotysięcznych osiedlach - mówi Hania z warszawskiego Domu Serca.

Kiedy już oderwałam się od ziemi, wiedziałam, że lecę w dobrą stronę - napisała Agnieszka w mailu do znajomych. Agnieszka skończyła polonistykę. Pracowała w administracji samorządowej. Zrezygnowała z pracy, by wyjechać na misję z katolicką organizacją Domy Serca.

{{ article.description }}