#j 3 14-21

Czasami dobrze jest wręcz zwymiotować tą powtarzalnością ścieżek mroku, na które nieustannie wchodzimy.

Rozważanie do dzisiejszej Ewangelii przygotowała s. Emanuela Gemza ZMBM - pracuje w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach, w ramach przygotowań do ŚDM 2016 współtworzy na Facebooku profil Faustyna 2016.

Jezus powiedział do Nikodema: "Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.

Oczyma wyobraźni przenieś się do miejsca spotkania się Nikodema z Jezusem. Jest noc. Ten uczony Rabin poszukiwał prawdy, zadawał pytania i szukał na nie odpowiedzi. Intrygowała go postawa Mistrza z Nazaretu. Pod osłoną nocy idzie do niego by porozmawiać o tym, co naprawdę liczy się w życiu. Nawet więcej. Rozmowa ta nie dotyczy wyłącznie spraw doczesnego życia, ale również życia w wieczności.

Niejaki Stephen Brown - pisarz - zauważa, że weterynarz może z obserwacji psa wiele dowiedzieć się o jego właścicielu, nawet jeżeli nigdy go nie spotkał. Idąc tym tokiem rozumowania, warto zapytać, czego świat dowiaduje się o Bogu, przyglądając się Jego naśladowcom na ziemi?

W radosną niedzielę Laetare Liturgia Słowa ogniskuje się wokół czterech obrazów: węża i krzyża, miłości i światła.

{{ article.description }}