#jan chrzciciel

Edward Stachura napisał kiedyś, że "Nie zna smaku prawdziwego życia, kto przez tunel samotności się nie przeczołgał". Jest w tym dużo prawdy. Czy ktoś, kto nie zaznał w życiu smutku, może odczuć prawdziwą radość? Czym tak naprawdę jest prawdziwa chrześcijańska radość?

Herod kazał pochwycić Jana i związanego trzymał w więzieniu, z powodu Herodiady, żony brata swego Filipa, którą wziął za żonę.

Jezus zadaje pytanie: "coście wyszli oglądać?", ludziom, którzy byli świadkami Jego spotkania z posłańcami od Jana. Proroka, którego ludzie się lękali, bo czuli, że ma moc. Teraz ten sam Jan naraził się Herodowi i za Słowo Boże, które głosił doczekał się więzienia, a później śmierci. Może warto pamiętać o tym w perspektywie Świąt. Cieszyć się będziemy z Narodzenia, ale pamiętać musimy, że to nie jest narodzenie komercyjnej maskotki, ale Boga, który za nas umarł, a sam mówił, że Jego droga ma być też naszą.

Gdy Jan usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: "Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?" Jezus im odpowiedział: "Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi".

Jan Chrzciciel miał szczególną misję: zapowiedzieć przyjście Mesjasza, przygotować Mu grunt w ludzkich duszach i wskazać Go osobiście. Misję tę wypełnił doskonale. Mimo to nie był chroniony przed cierpieniem i przedwczesną śmiercią.

Katecheza podczas audiencji generalnej, 29.08.2012.

Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki…

Nuncjusz apostolski w Syrii abp Mario Zenari nawiedził 29 sierpnia Meczet Umajjadów w Damaszku. Jest to dawna bazylika chrześcijańska św. Jana Chrzciciela, w której do dziś przechowywane są jego relikwie. To właśnie przed nimi hierarcha modlił się o pokój w Syrii.

Obraz Pietera Bruegla Młodszego "Kazanie św. Jana Chrzciciela", który od kwietnia jest prezentowany w krakowskim Pałacu Biskupa Erazma Ciołka, trafi na ekspozycję w Zamku Królewskim w Niepołomicach.

Zawsze kiedy rodzi się dziecko, pytamy: „Kimże ono będzie?” Każdy nowy człowiek to nowa niepowtarzalna historia. Każdy ma do odegrania jedyną i niepowtarzalną rolę. Dlatego tak się cieszymy każdymi narodzinami. Każdy z nas nie narodził się przypadkowo i każdy z nas jest niezastąpiony.

Gdy Jan Chrzciciel zobaczył przechodzącego Jezusa, wydał świadectwo o Nim, które jest „zwięzłą teologią” osoby Jezusa: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. Słowa te wypowiada do dzisiaj każdy kapłan podczas Eucharystii, ukazując przełamaną Hostię.

W duchowym sensie, każdy z nas doświadcza w życiu różnych przejściowych lub stałych form niepłodności: trudności na modlitwie, znużenie pracą i obowiązkami, przeciągające się cierpienie itd.- rozważanie na czwartek IV Tygodnia Adwentu.

Czasem zapominamy, że Boga mamy szukać nie w niebie, bo jeszcze tam nie trafiliśmy, lecz na ziemi. A tutaj Bóg najczęściej przychodzi do nas w drugim człowieku - rozważanie na sobotę II Tygodnia Adwentu.

Jeśli jako „najmniejsi w Królestwie Niebieskim” jesteśmy więksi od Jana Chrzciciela, nie zapominajmy, że ta wielkość została nam podarowana. Doceńmy więc wielkie dary, złożone w naszych sercach dzięki relacji z Chrystusem - rozważanie na czwartek II Tygodnia Adwentu.

Jest to głos inny, szczególny, niezwykły, bo wzywa do prostowania ścieżek Panu. I jest to głos skuteczny.

{{ article.description }}