#konsumpcjonizm

Tak naprawdę nie ma ludzi odpornych na reklamę. Można jedynie znaleźć nieliczne osoby odporne na konsumpcjonizm. Sprawę komplikuje kwestia dzieci, które stają się uczestnikami kultury konsumpcyjnej przez udział w przekazie medialnym

Rola filmu, jako źródła kształtowania postaw, wrażliwości i wiedzy o świecie wśród nastolatków to temat ogólnopolskiej kampanii "Oglądam, czuję, myślę - młodzi w kinie", którą w środę zainaugurowało Stowarzyszenie Nowe Horyzonty. Elementem akcji są specjalne spoty.

Świat mówi: jedz, pij, używaj, korzystaj, pragnij, kupuj, zdobywaj... Nie mówi jednak, co się kryje za pogonią ułudnego szczęścia - szczęścia posiadania i zdobywania.

Rzecz o chciwości, czyli o pożądaniu rzeczy, które wcale nie są nam niezbędne. O sztucznych potrzebach, na których zbudowana jest cała "ekonomia" współczesnego konsumpcjonizmu.

Okres Wielkiego Postu w Brazylii upłynął w znacznej mierze pod znakiem medialnych zachęt do zakupów. Zniekształcało to prawdziwego ducha przygotowania do Świąt Wielkanocnych. Kiedy coraz większa liczba Brazylijczyków bogaci się materialnie, środki przekazu stają się agencjami reklamowymi, zachęcającymi do kupowania, często bez ograniczeń. Dlatego też z okazji Wielkanocy pasterze tamtejszego Kościoła w listach do wiernych zwracają uwagę na centralną postać tych świąt - Chrystusa Zmartwychwstałego.

"Boga boli świat, który stworzył, bo tyle w nim zła" - powiedział biskup koszalińsko-kołobrzeski Edward Dajczak, który przewodniczył dziś Mszy św. koncelebrowanej w koszalińskiej katedrze.

Postmodernistyczny świat jest niczym wielki bazar, którego bezkres rozciąga się aż po horyzont; za sobą nie dojrzysz miejsca z którego wyszedłeś, przed sobą próżno wypatrywać celu wędrówki. Nie chodzi bowiem o to, żeby gdziekolwiek dojść.

Podkreślanie podstawowych wartości i ich znaczenia w życiu publicznym jest dobre i potrzebne, jednak same słowa nie wystarczą. Prawdziwym pytaniem jest to, czy nie jesteśmy zbyt pochłonięci przez ewangelię konsumpcjonizmu?

Szukanie autorytetu, budowanie go i poddawanie się jego urokowi jest naturalną potrzebą człowieka. Człowiek ciągle szuka wokół siebie punktu odniesienia dla swych poczynań, wypatruje wyroczni, przewodnika, kierownika, przywódcy, swoistego punktu koncentracji myśli, działań i uczuć.

70-latka rodzi bliźniaki, „dobra śmierć” wstrzykiwana jest z punktualnością szwajcarskiego zegarka, a Chaplin grywa u Spielberga. Aby zobaczyć prawdziwą skalę zmian, potrzebny jest tylko właściwy kontrast. Czy to, co nas dzisiaj dziwi i bulwersuje, za dwadzieścia lat będzie jedynie przestarzałą śmiesznostką?

Niestety w naszych czasach organizacja pracy nastawiona jest na konkurencyjność rynku i maksymalny zysk, a świętowanie pojmuje się jako okazję do ucieczki od rzeczywistości i do konsumpcji.

{{ article.description }}