#osąd

Otwieramy gazetę i czytamy opis dokonań jakiejś osoby. W nasze ręce wpada ulotka dotycząca polityka lub - chociażby - masażysty. Co łączy te dwie sytuacje? Już po zapoznaniu się z kilkoma skromnymi informacjami na temat tych osób, jesteśmy w stanie coś o nich powiedzieć, nawet jeśli nie będzie to w pełni z godne z prawdą. Dzieje się tak, ponieważ formułowanie sądów jest naszą codzienną czynnością poznawczą. Nieraz potrafimy te sądy wygłaszać na podstawie naprawdę skromnych informacji. W jaki sposób powstają te szybkie oceny? Czy istnieją prawa, które rządzą ich formułowaniem? I - przede wszystkim - co na to psychologia?

„Nie sądźcie, mówi nam Chrystus. Jakże często mówimy coś bez dowodów lub tylko na podstawie pogłosek i myślimy, że mamy rację, gdy surowo osądzamy innych” - napisał w sobotę na Twitterze papież Franciszek, który przestrzega przed pochopnymi osądami. „Wobec siebie jesteśmy pobłażliwi, wobec innych nieugięci” - dodał.

Człowiek łatwo może wpaść w pułapkę, którą zasadza na nas szatan tam, gdzie najmniej się tam spodziewamy. Ostrzega doświadczony mnich.

Do naśladowania Jezusa osądzającego miłosiernie i przebaczającego ludziom grzechy zachęcił wiernych Franciszek podczas porannej Eucharystii w Domu Świętej Marty.

Papież Franciszek mówił o tym, że musimy porzucić fałszywe światło, które "napełnia nas nienawiścią wobec tych, których osądzamy bez miłosierdzia i nieodwołalnie potępiamy".

Uznaliśmy, że ludzi złych należy potępić, przynajmniej do czasu aż się zmienią. Tymczasem Bóg ma zupełnie inne plany i dobrze wie, że potępienie nie jest tym, czego oni potrzebują.

Chrześcijaninem jest ten, kto uznaje się za „naczynie gliniane", kruche, pękające przy byle uderzeniu. Codziennie zdradzam Boga, i to wielokrotnie. Tą zdradą najpowszechniejszą i najrzadziej dostrzeganą jest osąd wobec innych ludzi. Jezus nie sądzi, lecz zbawia, dając swoje życie za najgorszego.

{{ article.description }}