„Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały” (Iz 6, 3) – te słowa z Księgi Izajasza powtarzamy podczas każdej Eucharystii tuż przed przeistoczeniem. Gdy teksty biblijne Starego testamentu nazywają Boga świętym, to chcą podkreślić Jego „inność” wobec świata, jego odrębność od stworzenia. Lecz wszystko, cała perspektywa patrzenia na Boga, zmienia się w momencie Wcielenia, kiedy Transcendentny staje się jednocześnie Immanentny, kiedy Całkiem Inny staje się do nas podobny dzięki tej samej ludzkiej naturze.
„Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały” (Iz 6, 3) – te słowa z Księgi Izajasza powtarzamy podczas każdej Eucharystii tuż przed przeistoczeniem. Gdy teksty biblijne Starego testamentu nazywają Boga świętym, to chcą podkreślić Jego „inność” wobec świata, jego odrębność od stworzenia. Lecz wszystko, cała perspektywa patrzenia na Boga, zmienia się w momencie Wcielenia, kiedy Transcendentny staje się jednocześnie Immanentny, kiedy Całkiem Inny staje się do nas podobny dzięki tej samej ludzkiej naturze.
Pisze o nich prorok Izajasz i tradycja Kościoła, ale jak właściwie je rozumieć? Do czego służą dary Ducha Świętego?
Pisze o nich prorok Izajasz i tradycja Kościoła, ale jak właściwie je rozumieć? Do czego służą dary Ducha Świętego?