#samotność

Początek roku szkolnego to dla wielu młodych ludzi okres trudny, a nawet bolesny, z czym bardzo często nie mogą sobie poradzić. Zapewnijmy więc dziecku pomoc, oparcie, stabilność, aby odczuwało, iż środowisko, w którym rośnie i się rozwija, jest trwałe i niezmienne.

Św. Augustyn uważał, że tak naprawdę tylko dwie rzeczy są potrzebne: zdrowie i przyjaciel. Zdrowie służy egzystencji, przyjaźń jest lekarstwem na samotność.

Może warto przyjrzeć się bliżej swoim nawykom związanym z przeżywaniem niedzieli. Czy cieszy nas to, że się zbliża? Czy może raczej obawiamy się kolejnych stresów i zgrzytów pomiędzy domownikami, z których każdy pragnie w niedzielę zajmować się własnymi sprawami?

Osoby, które wyjechały za granicę, nie chcą już wracać lub nie mają dokąd wrócić. Dlaczego? Wiele osób zatroskanych o dobro rodziny zadaje pytanie: Czy możliwe jest istnienie i prawidłowe funkcjonowanie rodziny na odległość?

Samotność fatalnie wpływa na zdrowie fizyczne i psychiczne człowieka. Wprawdzie nie trzeba mieć partnera, by prowadzić bogate życie towarzyskie i nie czuć się opuszczonym, ale najbliższa osoba u boku zmienia perspektywę i łatwiej wspólnie z nią wytyczać nowe cele.

Samotność fatalnie wpływa na zdrowie fizyczne i psychiczne człowieka. Wprawdzie nie trzeba mieć partnera, by prowadzić bogate życie towarzyskie i nie czuć się opuszczonym, ale najbliższa osoba u boku zmienia perspektywę i łatwiej wspólnie z nią wytyczać nowe cele.

To jedno z najlepszych i najciekawszych dzieł Chagalla stało się znakiem cierpienia, którego jedyny sens odkryć można w Bogu, u Niego pośród bólu zdarzeń szukając wskazówki, co robić.

Szczęście jako pojęcie subiektywne jest niedefiniowalne. Można by rzec, że szczęście nadaje jednostce sens życia, przynajmniej w sensie idealnym. Wypracowuje się je osobiście, ale w ramach społeczeństwa. Ocenia się je według satysfakcji, jaką każdemu przynosi, a jest to mniej lub bardziej wymierne. Według przeprowadzanych ankiet, rodzina jest miejscem pozwalającym na realizację szczęścia.

"Przyjaciół pomyślność najlepiej pozyskuje, niepomyślność zaś z pewnością wypróbuje". (Pseudo-Seneka)

Moi rodzice mają tylko mnie - córkę, która miała być Frankiem. Nieszczęśliwa z powodu braku rodzeństwa - było mi wszystko jedno, byle ktoś mi niszczył zabawki, podsłuchiwał rozmowy z przyjaciółką i donosił rodzicom o wagarach - namawiałam Mamę i Tatę na adopcję.

Rodzące się w nas refleksje, szczególnie jeśli są konfrontowane z partnerem, nie są formą ucieczki od wydarzeń świata, ani sposobem na unikanie problemów i codziennych konfliktów. Wyjawianie własnych myśli, emocji i uczuć to próba dogłębnego poznania siebie.

Miałam siedemnaście lat - zaczęła opowiadać pani N.W., kiedy wydało mi się, że jestem na takim dnie, jakie trudno sobie wyobrazić. Matka się rozwiodła, a ja musiałam mieszkać z nią i z jej nowym mężem, który był człowiekiem strasznym. Musiałam z nimi mieszkać do osiemnastu lat - do swojej pełnoletniości. Zmarła też wtedy moja babcia, matka ojca, która była moją powierniczką i kimś, w kim miałam oparcie.

Infoholizm - to niekontrolowane przebywanie człowieka w cyberprzestrzeni. Szacuje się, że w naszym kraju jest już ok. 20 tys. osób, które wymagają leczenia z tego uzależnienia - uważa prof. Mariusz Jędrzejko z Fundacji Pedagogium.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) za początek starości uznaje 60 rok życia. Wyróżnia w niej trzy zasadnicze etapy: wiek podeszły między 60 a 75 rokiem życia, wiek starczy od 75 do 90 lat i powyżej 90 roku życia wiek sędziwy.

Jedna z singielek po powrocie do domu włącza telewizor, przy nim czyta, zasypia i się budzi. Telewizor daje jej poczucie bezpieczeństwa, że ktoś przy niej jest - pisze "Gazeta Wyborcza".

Samotność, jeśli nie jest świadomym wyborem człowieka, może być wielkim cierpieniem. To chyba jedno z cięższych powołań, jednak zawsze uznawano ją za najskuteczniejszą drogę do duchowego rozwoju. Pozwala bowiem dostrzec najbardziej skrywane myśli, usłyszeć najcichszy głos Pana Boga w naszym wnętrzu, dostrzec najmniejsze pragnienia serca. Zaakceptowana i przyjęta pozwala pokonać wszelkie przeszkody, dodaje sił i staje się motorem duchowego rozwoju. W dzisiejszym odcinku o. Jan Bereza mówi o oswajaniu samotności i czerpaniu z niej korzyści, a za przewodnika wziął jednego z najlepszych i najbardziej cenionych pisarzy XX wieku – Thomasa Mertona.

Gdyby cały nasz świat mógł zmieścić się na jednej ulicy. Wszystkie nasze spotkania by się tu odbywały, tu żyłaby nasza rodzina i nasi przyjaciele, w szeregu stały wszystkie szkoły, do których uczęszczaliśmy, tu chodzilibyśmy do pracy.

Czy jest to absurdalne pytanie? Wręcz przeciwnie, jest ono, jak sądzę, najatrakcyjniejsze i najbardziej fascynujące z powodu niejasnej obietnicy, którą zawiera, oraz ponieważ odpowiedź na nie nigdy nie może być pojęta przez umysł.

Pan Lir żył sobie skromnie w pałacu z łukami triumfalnymi i wynajmował pokoje. Prócz tego skupiał się, podobnie jak jego kot, na podtrzymywaniu życia.

Najchętniej każdego obdarowaliby motylem. Bo motyl to symbol duszy, delikatności i wrażliwości. Oznacza także przemianę. A oni pragną otwierać ludziom oczy na cierpienie ciężko chorych i umierających.

{{ article.description }}