#wielki piątek

"Podważanie misji i autorytetu Kościoła szkodzi człowiekowi, osłabia jego wiarę, odbiera mu nadzieję" - mówił 6 kwietnia kard. Stanisław Dziwisz podczas Misterium Męki Pańskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej. Przy kaplicy "U Piłata", metropolita krakowski wygłosił kazanie. Powiedział m.in. iż "czasem odnosi się wrażenie, że ataki na wspólnotę Kościoła w naszej wolnej Ojczyźnie są bardziej przebiegłe i przewrotne niż w czasach komunizmu".

O świcie 6 kwietnia w Kalwarii Zebrzydowskiej, w strugach deszczu rozpoczęły się wielkopiątkowe uroczystości - główna część Misteriów Pasyjnych. Dziesiątki tysięcy pielgrzymów, którzy uczestniczą w misterium wielkopiątkowym, przemierzają prawie siedmiokilometrową trasę Kalwaryjskich Dróżek wokół klasztoru bernardynów.

Wielki Piątek to dzień Krzyża. Po południu w kościołach odprawiana jest niepowtarzalna wielkopiątkowa Liturgia Męki Pańskiej. Celebrans i asysta wchodzą w ciszy. Przed ołtarzem przez chwilę leżą krzyżem, a po modlitwie wstępnej czytane jest proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe i fragment Listu do Hebrajczyków. Następnie czyta się lub śpiewa, zwykle z podziałem na role, opis Męki Pańskiej według św. Jana.

Słowo "krzyż" najczęściej przywodzi na myśl cierpienie i śmierć. Takie są nasze pierwsze i często jedyne skojarzenia, gdy słyszymy: "Weź swój krzyż na ramiona". Myślimy wtedy: "muszę zaakceptować moje bóle, trudności, kłopoty, straty ...". Krzyż tak rozumiany trudno wtedy przeżywać jako narzędzie zbawienia, uzdrowienia, odrodzenia, gdyż budzi naturalny dla człowieka lęk, niechęć i opór. Tymczasem krzyż Chrystusa jest kluczem do Raju.

Bóg w swej Miłości nie mógł bowiem znieść tego, że Jego dzieci są winne, że ciąży na nich wyrok. Od chwili śmierci Jezusa żaden wyrok na nas nie ciąży. Nie oznacza to jednak, że nie grozi nam już piekło...

Nie śmierć przeraża Chrystusa i rodzi w nim doświadczenie opuszczenia przez Boga. To grzech, cały grzech świata, który wziął w siebie. Ten grzech go przeraża.

Mianem "bardzo pozytywnego sygnału" określił watykański rzecznik ogłoszenie przez kubańskie władze najbliższego Wielkiego Piątku dniem wolnym od pracy. Decyzję tę podjęła w trybie wyjątkowym Rada Ministrów Republiki Kuby jedynie w odniesieniu do dnia 6 kwietnia.

Kontemplujmy Jezusa stojącego z godnością wobec tetrarchy i jego dworu. Dostrzeżmy kontrast dwóch światów tak różnych, jak różni się piekło od nieba, jak różni się miłość od nienawiści, jak różni się odwaga od tchórzostwa.

Za nami Triduum Sacrum, najważniejsze w Kościele dni. Dla wielu z nas zapewne też nie tylko najpiękniejsze liturgiczne przeżycia, ale i jakiś oddech inną rzeczywistością. Co możemy w codzienność, także tę społeczną i polityczną, zabrać z naszych wielkotygodniowych przeżyć?

Kilka tysięcy osób przeszło ulicami Warszawy w Drodze Krzyżowej z udziałem metropolity warszawskiego kard. Kazimierza Nycza.

Słowa „Nie porzucaj krzyża, a krzyż cię poniesie”, zaczerpnięte z pism św. Augustyna z Hippony, były hasłem przewodnim tegorocznych rozważań do wielkopiątkowej Drogi Krzyżowej wokół rzymskiego Koloseum. Napisała je, na prośbę Benedykta XVI, s. Maria Rita Piccione OSA, matka przełożona Federacji Klasztorów Augustiańskich we Włoszech „Matka Boża Dobrej Rady”, należąca do eremu augustiańskiego w Lecceto koło Sieny w środkowych Włoszech.

- Nieśliśmy w tej Drodze Krzyżowej wszystkie nasze polskie krzyże. Nieśliśmy krzyż katastrofy smoleńskiej, powracającej kilkakrotnie powodzi, nieśliśmy nasze polskie krzyże - powiedział kard. Kazimierz Nycz na zakończenie centralnego nabożeństwa Drogi Krzyżowej w Warszawie. W modlitwie na stołecznych ulicach wzięło udział kilka tysięcy osób. Tegoroczne rozważania w sposób szczególny oparto na nauczaniu Jana Pawła II z pielgrzymki do Polski z 1991 r.

O cierpieniach niewinnych ofiar klęsk żywiołowych, przewlekle chorych, prześladowanych za wiarę i ofiar konfliktów międzyreligijnych mówił w piątek papież w wywiadzie dla włoskiej telewizji RAI Uno. Benedykt XVI odpowiadał też na pytania dotyczące znaczenia wiary w Zmartwychwstanie i zawierzenia świata Matce Bożej. Program nadano dziś w ramach audycji „A sua immagine” (Na Jego obraz).

Tysiące osób z krzyżami przeszły w piątek po południu w Jerozolimie Drogą Krzyżową, którą tradycja religijna uznaje za historyczną trasę męki Chrystusa.

Ponad pięć tysięcy pielgrzymów wzięło w piątek udział w bieszczadzkiej Drodze Krzyżowej, zakończonej wejściem na najwyższy szczyt polskich Bieszczad - Tarnicę (1346 m n. p. m.).

Rzesze pielgrzymów z Polski i zagranicy uczestniczyły 22 kwietnia w liturgii wielkopiątkowej na Górze Ukrzyżowania w sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej. W tegorocznych uroczystościach kalwaryjskich mogło wziąć udział około 150 tysięcy wiernych z kraju i zagranicy – szacują organizatorzy. Sprzyjała temu słoneczna pogoda. W Wielki Piątek nie zabrakło na kalwaryjskich Dróżkach dzieci i młodzieży oraz licznych rodzin. W krużgankach bazyliki ustawiały się długie kolejki przed konfesjonałami.

Na Filipinach około 20 osób dało się przybić do krzyża w Wielki Piątek. Rytuał, krytykowany przez Kościół katolicki w tym kraju, zdaniem ukrzyżowanych jest świadectwem wiary, aktem pokuty, bądź sposobem na wybłaganie łaski.

Długie kolejki wiernych do konfesjonałów, kilkudziesięciu spowiadających księży w kilku kościołach Szczecina - tak wyglądała Noc Konfesjonałów, która zakończyła się w Wielki Piątek o godz. 6 rano.

Kolejny raz przychodzimy do świątyni, by adorować drzewo krzyża. Krzyż – znak, który wyznacza nasze codzienne życie chrześcijańskie. Począwszy od porannej modlitwy, w której za pomocą znaku krzyża wielbimy Trójcę Świętą. Ale czym jest ten znak dla nas dziś?

Śmierć Jezusa jest absurdem, jeśli nie odniesiemy jej do zmagania zła z dobrem. Jest tragicznym końcem religijnego zapaleńca, jeśli nie zrozumiemy istoty wewnętrznego rozdarcia człowieka na "chcę" i "nie chcę" zarazem.

{{ article.description }}