Dialog z przedstawicielami innej kultury nie musi być przykry i oschły i nie musi kończyć się obraźliwymi myślami.
Bardzo łatwo taką konkluzję uznać za wzniosłą utopię, z którą może do twarzy papieżowi, z racji pełnionej przez niego funkcji, ale obcą dla sytuacji zwyczajnych ludzi.
Widząc, że ogrom tego problemu znacznie nas przerasta, może będzie dodatkową motywacją, aby tym bardziej pomóc osobom znajdującym się na pierwszej linii zaangażowania.
Oto, jak wygląda życie w mieście odbitym z rąk dżihadystów.
Z taką mentalnością, nawet kościelne akcje pomocy nie będą miały prawdziwie ewangelicznego charakteru. Staną się instytucjonalną rutyną albo wyniosłą jałmużną rzucaną do kapelusza siedzącemu na ziemi, bosemu nędzarzowi.
Wzruszająca jest ciągle trwająca pamięć o tym holenderskim zakonniku, który tak kochał Syrię i Syryjczyków, że nie wahał się oddać za nich życia.
Nęcono go kiedyś, aby porzucił jezuitów, wrócił do prawosławia i ożenił się. Kiedy przynęta na niego nie podziałała, sugerowano mu, że będąc bezżennym zakonnikiem, miałby duże szanse zostania biskupem.
Nie zapomnę tego spojrzenia i tego podania ręki. Nie zapomnę tego znaku krzyża.
Papież Franciszek radzi zmęczonym i samotnym księżom przyjaźń Boga i szczerą przyjaźń z drugim człowiekiem. Warto przy tej okazji zauważyć, że duszpastersko zaangażowany w Kościele jest nie tylko ksiądz, nie tylko on się trudzi i nie tylko on przeżywa samotność.
Dzisiaj bardzo jest nam potrzebny duch miłosierdzia. Dlaczego? Bo w naszym Kościele dzieją się rzeczy bardzo niepokojące. Takie zachowanie jest absurdem i podłą drwiną z prawdy - pisze ostro jezuita.
"Mowa o plastikowej kapsule Sarco, dzięki której można odebrać sobie życie w kulturalny sposób i co więcej, może ona jednocześnie posłużyć jako trumna. Ponieważ spoczywa na lawecie mającej kółka, dzięki czemu nie ma problemu z transportem".
To dziwna intencja jak na intencje Apostolstwa Modlitwy, ale nie jest ona dziwna jak na jej autora.
Pierwszą grupę staruszków, stałych mieszkańców luksusowego domu, spotkałem na balkonie. Każdy z nich siedział nieruchomo, mając ciepły pled na kolanach. Wyglądali jak martwe mumie. Nie rozmawiali ze sobą i nie patrzyli na krajobraz.
Tak powinniśmy również spojrzeć na aktualny Adwent, ten który się właśnie teraz rozpoczyna.
Z powodu braku informacji o nich - o tym, kim są, jakie mają zamiary i przekonania - stają się tajemniczymi "siłami" o nadzwyczajnej mocy i wpływach. Dlatego tak łatwo można ich wpisać w mechanizm spiskowej teorii dziejów. Nietrudno też demonizować owe "siły", widząc w nich przyczynę całego zła, które istnieje na świecie.
kw
Zarząd Stowarzyszenia "Dom Wschodni" podjął decyzję odznaczenia medalem i tytułem "Przyjaciel naszych braci" ojca Zygmunta Kwiatkowskiego, który ponad 30 lat posługiwał w Syrii i przyczynił się do lepszego poznania wschodniego chrześcijaństwa w Polsce.
Jest to cud prawdziwej otwartości i pojednania, również pojednania ze sobą samym, bo człowiek gubi wówczas skorupę starego świata i nabiera zapału do zmiany świata. Mówiąc językiem homilii papieża Franciszka, chce mu się robić ewangeliczny "raban".
Wigilia to nie tylko wspólny posiłek. To przede wszystkim modlitwa. Zobacz, co zrobić, aby w tym roku była inna niż zwykle:
![Spraw, by wigilijna modlitwa była wyjątkowa [WIDEO]](https://static.deon.pl/storage/image/core_files/2015/12/15/120c4cf29ea7499d6f7cd494ae55370f/jpg/deon/articles-thumb-normal-breakpoint-default/spraw-by-wigilijna-modlitwa-byla-wyjatkowa-wideo.jpg "Spraw, by wigilijna modlitwa była wyjątkowa [WIDEO]")
o. Zygmunt Kwiatkowski SJ
Spędził 30 lat na misjach w Syrii. "Ani razu nie spotkałem się z agresją". Obejrzyj poruszającą opowieść o. Kwiatkowskiego SJ o przyjaźni między chrześcijanami i muzułmanami.
![Misjonarz: w Syrii wszyscy byliśmy rodziną [WIDEO]](https://static.deon.pl/storage/image/core_files/2015/12/15/6e3dfe78972fb7ecc7bff75205576618/png/deon/articles-thumb-normal-breakpoint-default/misjonarz-w-syrii-wszyscy-bylismy-rodzina-wideo.png "Misjonarz: w Syrii wszyscy byliśmy rodziną [WIDEO]")
Zawsze trzeba się starać dochować wierności zasadzie ewangelicznej miłości. Nigdy nie można z niej zrezygnować, nawet kiedy człowiekiem miotają wielkie emocje i partner dialogu mocno nas rozczarował.
{{ article.description }}