Apostoł Serca Bożego – św. Jan Eudes

Serce Boże… wszyscy je znamy. Przez wizerunki, kaplice, kościoły (w samej Polsce ponad 400 ku jego czci), zakony, bractwa, czasopisma, uroczystości i pobożne praktyki…, przez akty strzeliste, godzinę świętą, litanię, koronkę, pieśni… tak wiele różnorodnych dzieł jest poświęconych Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. „Twórcą liturgicznego kultu Serca Jezusa i Maryi” był św. Jan Eudes. Kościół wspomina go w liturgii 19 sierpnia.

Serce Boże też potrzebuje miłości

Wiara

Przez wieki wielu mówiło czy pisało o Jego roli w naszej drodze do zbawienia. Kult Bożego Serca rozprzestrzeniał się jednak i wrastał w historię w sposób szczególny w XVII wieku. Wtedy to, we Francji dwie osoby gorliwie prowadziły, otwierały ludzkie serca na doświadczenie Bożej miłości – Bożego Serca, właśnie. Najpierw był to ksiądz Jan Eudes, a następnie siostra zakonna ze zgromadzenia wizytek, Małgorzata Maria Alacoque.

I to właśnie ów kaznodzieja, Jan Eudes, którego Kościół wspomina 19 sierpnia, w dekrecie o heroiczności cnót, określany jest „twórcą liturgicznego kultu Serca Jezusa i Maryi”.

Modlitwa do Matki Bożej wniebowziętej

Pochodził z Normandii, z wielodzietnej, chłopskiej rodziny. Przyszedł na świat w 1601 roku. Po szkole podstawowej trafił do kolegium jezuickiego w Caen. Po jego ukończeniu wstąpił do „Oratorium Jezusa”. W roku 1625, po dwóch latach w zgromadzeniu, otrzymał święcenia kapłańskie. Niedługo potem rozpocznie swoją działalność miłosierdzia. Zaczął pomagać dotkniętym epidemią zarazy. Nie chciał roznosić epidemii i dlatego, podobno, zamieszkał gdzieś na uboczu… w beczce. Tak zaczął swoją posługę.

Przez 40 lat swojej działalności kaznodziejskiej Jan Eudes przemierzał Normandię, Bretonię i część Burgundii, głosząc rekolekcje i misje. Tych ostatnich miał po 3 – 4 w ciągu roku. Trwały każda kilka tygodni. Jak się okaże przez całe życie będzie ich ponad 100. Podstawą nauczania był dla przyszłego świętego katechizm i oczywiście szerzenie, tak bliskiego mu kultu Serca Jezusa i Maryi.

Św. Jan Eudes - GO69, CC BY-SA 4.0 www.creativecommons.org, via Wikimedia CommonsWidząc, co dzieje się z ubogimi kobietami, które tylko w rozpuście widziały możliwość zarobienia na życie, w 1641 roku, dla ich ratowania, utworzył żeńskie zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia i Ucieczki. Był wziętym kierownikiem duchowym dla wielu osób konsekrowanych.

W 1643 roku Jan Eudes wystąpił z Oratorium Jezusa. Otrzymał na to zgodę słynnego kardynała Richelieu. Będzie podążał teraz własną drogą. Założył nową strukturę zakonną o charakterze misyjnym – Zgromadzenie Jezusa i Maryi. Nazywano ich eudystami, od założyciela. Główną rolę w ich działaniu duszpasterskim będzie odgrywała oczywiście katechizacja. Jan Eudes bardzo dbał o odpowiednią formację duchownych. To m.in. dzięki niemu powstawały nowe seminaria. Dla świeckich natomiast powołał bractwo Najświętszych Serc.

Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa

Zarówno św. Jan Eudes, jak i jego współbracia przywiązywali wielką wagę do rozpowszechniania kultu Serca Pana Jezusa i Maryi. Pojawiły się zatem wizerunki i specjalne modlitwy. Powstał pierwszy kościół ku czci Serca Jezusa i Matki Bożej. Eudes, krok po kroku, od poszczególnych biskupów otrzymywał również zgodę na obchody w ich diecezjach świąt zarówno Serca Jezusa jak i Maryi. To pierwsze stało się również świętem patronalnym dla eudystów, a z czasem kult Serca Pana Jezusa przeniósł się do innych zakonów.

Niestety, pojawiły się także przeszkody, nawet posądzanie o herezję. Trzeba było przekonywać, że propagowany kult nie jest sprzeczny z nauką Kościoła. Dlatego też Jan Eudes przekazał ułożone przez siebie teksty liturgiczne do oceny wybitnych teologów.

Przez Niepokalane Serce Maryi zmierzamy ku Chrystusowi

Wiara

Jan Eudes zmarł w 1680 roku. Kanonizowany został w 1925 przez Piusa XI. Od roku 1856 święto Serca Pana Jezusa jest obchodzone w całym Kościele. Pod koniec XIX wieku uzyskało rangę uroczystości.