Chrześcijaństwo bez świadectwa jest pozorne, nie istnieje

Chrześcijaństwo bez świadectwa jest pozorne, nie istnieje. Tak naprawdę wiara bez tego świadczenia jest iluzoryczna. Myliłby się jednak ten, kto by oczekiwał wielkich słów i spektakularnych gestów.

Słowo na dziś (Łk 9,1-6)

Z Ewangelii wg św. Łukasza: Wtedy zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, tam pozostańcie i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśli was gdzie nie przyjmą, wyjdźcie z tego miasta i strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!» Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.

Komentarz do Ewangelii (środa, 25.09.2024)

Obraz: Dzisiejszy fragment ukazuje dwie sceny. Oczyma wyobraźni zobaczę Jezusa, który przywołuje do siebie uczniów, wyposaża ich w ‘niezbędne’ dary, poucza, jak powinni prowadzić misję, a w drugiej uczniowie chodzą ‘po wsiach’, głosząc i uzdrawiając. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Misja, jaką Jezus powierza swoim uczniom ma być przeprowadzona skromnymi środkami, wręcz w ubóstwie, bezinteresownie. Jej skuteczność nie zależy od ludzkich środków. Apostoł nie jest do niej przymuszony. Misja musi być przyjęta i podjęta w wolności. Świadectwo chrześcijanina o Jezusie wymaga całkowitego zaufania Bogu i zdania się na Niego, a zatem postawy trzeźwości, prostoty i konsekwencji. Pomoc ubogim, służenie słabym i chorym nie jest powierzchowna, to nie opcjonalny dodatek, ale istotny wymiar misji.

Emocja: Wyjść, chodzić, głosić Ewangelię. Chrześcijaństwo bez świadectwa jest pozorne, nie istnieje. Tak naprawdę wiara bez tego świadczenia jest iluzoryczna. Myliłby się jednak ten, kto by oczekiwał wielkich słów i spektakularnych gestów. Jak mówił św. Franciszek z Asyżu: „idź i głoś Ewangelię. Jeżeli musisz, używaj słów”.

Wezwanie: Poproszę o łaskę głoszenia Słowa swoim życiem w ubóstwie i bezinteresowności. Podziękuję za tych, którzy nauczyli mnie słuchać Słowa Bożego. Uczynię jakiś gest uszanowania i uwielbienia.