Często mówi się, że Wielki Post to czas nawrócenia, pokuty i zmiany myślenia. Jak to jednak zrozumieć? Jak się nawrócić? Zobacz, co ojciec Cantalamessa mówi o dwóch koniecznych aspektach nawrócenia.
W Liście do Rzymian św. Paweł pisze o autorze zbawienia oraz o wydarzeniu, dzięki któremu zbawienie jest możliwe lub - innymi słowy - o miłosierdziu Ojca i o męce Jezusa Chrystusa: "Bóg okazuje swoją miłość do nas przez to, że Chrystus umarł za nas, kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami" (Rz 5, 8).
Następnie przechodzi do omawiania treści zbawienia i jego elementów konstytutywnych. Zawarto w tej treści aspekt negatywny, jakim jest wyzwolenie z grzechu oraz spod Prawa (Rz 6-7), oraz aspekt pozytywny, czyli dar Ducha Świętego (Rz 8). W ten sposób opisywali zbawienie prorocy, którzy zapowiadali zawarcie nowego i wiecznego Przymierza: "Oczyszczę was ze wszystkich waszych nieczystości i ze wszystkich waszych bożków. Dam wam nowe serce i nowego ducha" (Ez 36, 25-26). Pierwszą z tych zapowiedzi Jezus zrealizował poprzez swoją mękę, a drugą poprzez zesłanie Ducha Świętego.
Te dwa aspekty są od siebie wzajemnie uzależnione. Uwolnienie jest bowiem warunkiem przyjścia Ducha. Wyzwolenie spod władzy grzechu jest warunkiem poddania się władzy Chrystusa, która realizuje się w Duchu Świętym. W Księdze Mądrości czytamy, że "mądrość nie zagości w duszy, która knuje podstęp, nie zamieszka w ciele przez grzech zniewolonym" (Mdr 1, 4), a Jezus powiedział, że nie wlewa się młodego wina do starych bukłaków (por. Mt 9, 17).
Bóg nie umieszcza młodego wina swojego Ducha w starym naczyniu, czyli w sercu wciąż zniewolonym przez grzech. "Powinieneś być wypełniony dobrem: wyzwól się zatem od zła. Przypuśćmy, że Bóg pragnie napełnić cię miodem: jeżeli jesteś pełen octu, gdzie zmieścisz miód? Najpierw trzeba usunąć zawartość naczynia, co więcej, trzeba je energicznie oczyścić, wyskrobać dokładnie jego wnętrze, aby było zdolne do przyjęcia nowej zawartości".
Swego rodzaju przewodnikiem na pełnej wysiłku drodze do wyzwolenia z grzechu jest szósty rozdział Listu do Rzymian, a przede wszystkim zdania: "Czyż powinniśmy trwać w grzechu, aby łaska się upowszechniła? Ależ nie! (...) To wiedzmy, że już nigdy nie wolno nam służyć grzechowi, ponieważ nasz stary człowiek został razem z Nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało uległo zniszczeniu (...). Tak i wy uważajcie siebie za umarłych dla grzechu. (...) Nie oddawajcie swego ciała grzechowi jako oręż niesprawiedliwości, ale oddawajcie samych siebie Bogu jako ci, którzy powstali z martwych" (Rz 6, 1.4.11.13).
Chodzi tu o rzeczywiste "wyjście", "chwalebną ucieczkę" z grzesznego Egiptu (por. Mdr 18, 3). Dokonanie Paschy oznacza "usunięcie starego zakwasu, aby się stać nowym ciastem"; przejście "od zakwasu złości i przewrotności do niezakwaszonej czystości i prawdy" (por. 1 Kor 5, 7-8).
Raniero Cantalamessa OFMCap - ceniony w Polsce i na świecie duszpasterz i kierownik duchowy, kaznodzieja Domu Papieskiego. Doktor teologii i literatury klasycznej, wykładowca historii początków chrześcijaństwa na Katolickim Uniwersytecie w Mediolanie.
Skomentuj artykuł